Zabıtaya Nanik!
TARİHİ çarşının kıdemlisi taktik veriyor:
“Sınırları öğrenin, hemen öbür tarafa geçin”
Merakla dinleyen gençlerden biri soruyor:
“ Ya yine de yakalarsa?”
İşportada saçını ağartmış önder sinirleniyor:
“ Karışma diyeceksin, karışma…”
Dersini alan grup dağılıyor.
Ellerinde büyük kutular, çuvallarla…
* *
Kayıtsız ekonominin, kayıtlı esnafa yasa silktiren mücahitleri (!) tezgâhları açıyor.
Beğendiği noktada, istedikleri genişlikte.
Nasıl olsa örgütlüler…
Birlik olmayı beceremeyen çarşı esnafından tek tük ses gelse de susturacaklar.
Geriye Zabıta memurları kalıyor.
Eh, taktik de belli.
Ekip gelince kaçacak.
Sınırı geçince çıkışacak.
“ Karışma, karışmaaa… Burası senin değil”
* *
Komedi mi, dram mı, trajedi mi?
Kemeraltı Çarşısı’nda adı konulamayan oyun, her gün böyle tekrarlanıyor.
Çarşıdaki denetim çift başlı.
Ana caddenin yarısı “Büyükşehir”, kalanı Konak Belediyesi sorumluluğunda.
Bağlantılı yan sokaklar da küçük belediyenin.
* *
Yönetimi, kadrosu, hatta üniforması ayrı zabıtalar birbirine karışamıyor.
Amerika eyaletlerindeki güvenlik sistemi gibi…
* *
Denetim saatinde Zabıta ekibi, harekât başlatınca…
Ana caddeden malını toplayan işportacı yan sokağa kaçıyor.
Yan sokakta ise ana caddeye çıkıyor.
Zabıta da sınırını biliyor. Bölgesini geçmiyor.
Haddini bilmez (!) bazı seyyar da ‘nanik’ yapıyor.
* *
İşyeri sahibi esnaf şaşkın.
Sistemi kim, nasıl, neden kurmuş?
Bunu da bilen yok.
Büyük ile küçük belediye arasında yazılı protokol de yok.
Kestelli yokuşuna kadar Büyükşehir,
Sonrası ve ara sokaklar Konak.
* *
Başkanlar bir araya gelmese de….
Cadde, meydanlara “İzmir için el ele” bezleri asılsa da…
Çarşının bitik esnafı “Bitirin şu rezaleti” dese de…
Kemeraltı’nda bu oyun sürüp gidiyor.
* *
Zabıta sınırı geçmiyor.
İşportacı ‘nanik’ yapıyor.
