Yine de Hayır…
12 Eylül referandumu öyle görünüyor ki;
Fikirlerin dövüştüğü…Cepheleri sert, katılımı fazla…
Heyecanı yüksek, muhtemel sokak olaylı geçecek.
Sonucu da son anda belli olacak.
* *
Ön yargılı teşhise, beygir Coşkun sebep oldu.
Bir günde beş cins taya tecavüz eden, hızını alamayıp merkep Gülizar’ı da depresyona sokan azgın beygirimiz…
Üç gün önce Coşkun’a ceza verildiğini, ömür boyu tarla süreceğini yazmıştık.
Ve de merak etmiştik:
“ Cezayı hak ediyor mu?”
Yazının da sonunu da şöyle bağlamıştık:
“ Haberi yorumlayanların kararı; vicdanen beraattır…”
* *
Olayı keşke mini referanduma dökseymişiz.
Kararın oy birliğine yakın olduğu yazdık, meğer öyle değilmiş.
Coşkun’a karşı olanlar da çıktı.
Her ne kadar beygirin suçuyla ilgisi varsa;
Afların ülkeyi bu duruma getirdiği…
Her türlü affa karşı oldukları iletildi.
* *
Türkiye’de suçun cezasız kalmaması…
“Ben yaptım, oldubitti” zihniyetinin toplumsal ahlak çöküntüsü yarattığı…
Af edilenin, suçu alışkanlık haline getirerek sonra daha büyüğünü işlediği…
Örneklerinin politika, bankacılık, mafyacılık ve hatta şiddet uygulayan kocalarda bile görüldüğü…
Adresimize e-posta sağanağıyla geldi.
Coşkun’un hayvan da olsa; yaptığının normal karşılanmasının, mağduriyeti yaşayanlara haksızlık olduğu yazmamız istendi.
* *
İşte, bundan ötürüdür ki…
Coşkun’un beş cins taya ilişmesi böylesine fikir çatışması özlemini sergiliyorsa; anayasa değişiklik referandumu önümüzdeki günlerde ülkenin havasını daha da ısıtacaktır.
Bir de bana sormuşlar;
“ Sana göre Coşkun cezayı hak etmiyor mu?”
Eğer referandum olsaydı, oyum şuydu:
“HAYIR”
****************
