Yazdıkça Yalnızlaşıyoruz..
Yazmak için de yalnızlık gerek..
Niçin mi yazıyoruz?
Büyük İnsanlık Yürüyüşüne katılmak için.
Ama bilinçli olarak, katkı vermek için..
Hem içinde olmak istiyoruz halkların, hem de "bir parça" ötesinde.
Çünkü, halkların büyüklüğünü ve bütünlüğünü iyice görebilmeliyiz.
Hem çok yakın hem de biraz "uzak" olabilmeliyiz, tanımadık dünyalara, gidilmedik diyarlara, bilinmedik insan ruhlarına..
Bu yönüyle de çok ilginç bir "serüven"dir yazmak..
Yazmak bir ruhun girebildiği en büyük, en son ve en güçlü maceradır yeryüzünde..
Ama hangi yazmak?
İyi, güzel ve doğruluk okyanusuna doğru yönelerek yazmaktan sözediyoruz.
Yazar utanmalıdır, insanlığa çektirilen acılardan, hüzünlerden, yok edişlerden..
Çünkü varetmektir onun işi, iyilikleri, güzellikleri, anlık da olsa toplumsal mutlulukları, sürekli kılmaktır sevinçleri, gülüşleri..
Ne kadar utanıyorsa "kötü gidişattan" o kadar iyi yazacak, ne kadar çok tutkuluysa aşka, sevgiye, bilgiye, insan sıcaklığına, o kadar iyi tanımlayacaktır insanı, ruhunu, ilişki ve çelişkilerini..
Yazarlar içtendir ama, yazmadıkları her zaman yazdıklarından daha fazladır ve esas yazı da orada, yani yazmadıklarındadır, yazamadıklarındadır..
İşte bu noktada görev artık okurundur.
Ey okur kardeşim;
Bu yazı da dahil tüm metinlerde söylenmeyenleri bulup çıkarmak senin işindir.
Bunu nasıl başarabilirsin?
Yalnızlaşarak, aynı yazar gibi yalnızlaşman gerekir.
Okumak da bir çeşit yalnızlıktır, yaşamın, doğanın, insanın içindeki yazıyı, hatta dile gelmeyen sözcükler senfonisini keşfetmek.. Ve bunu yazılanlardan çıkarmak..
İnsanlığın ortak bahçelerine yeni bilim ve sevgi çiçekleri ekleyebilmek istiyoruz.
Büyük, güzel ülkemizin bir yerlerinde her gün "CAN" lara kıyılıyorsa, çocukların gülüşlerine kilit vuruluyorsa, nasıl yapacağız bu tutkulu işlerimizi, nasıl yan yana dizeceğiz sözcükleri yepyeni anlamlar için..
Keşke tüm güzel sözcüklerden bir "ordu" yapıp salabilsek onları, insanlığı acıtanların üzerine..
Herşeye karşın, "siz yine de gülün anlatılan Bektaşi fıkrasına.."
Ufuklarda er geç belirecek maviliklere tutunmak dileğiyle...
