Yaylaların Kalbini Söküp Almak
Bugünlerde Karadeniz yaylalarında hareketli günler yaşanıyor.
Karadeniz’deki yaylalar birleştirilecekmiş.
Türkiye'nin doğasını yok edecek bir dinamitin patlatmasını önlemek için genç, yaşlı dağlarda zincir oluşturdu. Nöbet tutuyor.
İyi bilirim oraları, gençliğimin nefes aldığı, ilk öğretmenliğimin anılarımda kalan zaman diliminin geçtiği Karadeniz’in yüksek yerlerini. Rüzgarın serin serin estiği, köylülerin sayfiye yeridir. “Mayıs ayı gelse de yaylalara çıksak.” diye dört gözle beklerler. Yaylalardan alacaklı olanlar mı var? Ne yeşil, ne kültür, ne yol projesidir. Su kaynaklarına ulaşma, madenleri talan projesidir.
Tüm canlıların nefes aldığı yerlere, yaşam alanlarına dokunmayın beyler… Doğaya verilen zarardan geriye dönüş olmaz. “Yeşil Yol” projesi, kulağa hoş gelen bir isimle talandır. Yolsuzluğun yoludur. Doğaya zulümdür. O yaylaların projeye ihtiyacı yok. Doğanın en güzel projesini bozmaya da kimsenin hakkı yok.
“Yayla yaylaya kavuşmaz.” diye haykıran Havva anaların sesi bozdu, yayla sessizliğini.
Yayla yolu toprak olur. Yol kenarlarında otlar, çiçekler olur. Yağmur yağınca çamur olur. Ayağına giydiğin pabuçlar çamura yapışır. Çamuru söke söke yürürsünüz. Gece dışarıya baktığınızda kendinizi bir yıldız tarlasının altında bulursunuz. Sabah erken kalkıp dışarıya, aşağıda akan derenin sesini dinleyin, gece yıldızların ve ay ışığının aydınlattığı o doğayı, oradaki o doğal sessizliği sonuna kadar içine çekmenin verdiği huzur ve mutluluğu yaşamadınız mı? diye sorarlar adama.
Oraları daha görmeyenler var. Kirletmeyin!
Yayla candır, canlıdır. Odun ateşinde çayıyla, mis gibi kokan kekiğiyle, domatesiyle, otuyla, ağacıyla…
Yaşamadan bilinmez. orda yaşadığınız, geçirdiğiniz anlar bambaşka olur.
Yeşili sevmeyen canlılar yine iş başında. Yazık yazık denilecek bir proje
Hiç masumane değil? Duyarlı olmak insanlık görevimizdir.
Zulümdür. Acımasızlıktır. Karadeniz’in yayla havası ile büyüyen bıçkın delikanlıları, hırçın kadınları vardır. İtiraz edecek yürekler yaşadığı yerlere her zaman sahip çıkar. Yeşil gözler inanmadığı bu proje için tırmalar toprağı.
Canlı, cansız her varlığa saygı göstermeli insanoğlu. Kimsenin şahsına tahsis edilmedi bu dünya.
Ekosistemin baltalanması, yaylaların kalbini söküp almak demektir. Yol yapmadan beton dökmeden de yaşanır. Patika yollardan, yaylalara uzayan yollarda, vicdanınızı bıraktığınız yerden alınız.
