Türkmen Ozanı Süleyman Özçelik’ten:Ankara Yolculuğu
Hatay ilimizin, İskenderun ilçesinde yaşayan Türkmen Ozanı Süleyman Özçelik, bir Ankara ziyareti, yolculuğu sırasında tespitlerini mısralara dökmüş, şiirleştirmiş. Süleyman Özçelik’in “Ankara Yolculuğum” adlı, başlıklı şiiri şöyle:
İskeleden çıktım cihan düzüne,
Ağladıkça, kan, yaş dolar gözüme,
Benden selam edin Türkmen kızına,
Yüreğimin içi yaralı dağlar.
Seyhan, Ceyhan nehirleri bulanık akar,
Çukurova sıcağı yüzümü yakar,
Bu yolculuk benim boynumu büker,
Gönlüm hasret dolu, töreli dağlar.
Adana’dan öte Karaisalı,
Akşam oldu toroslardan aşalı,
Tekir yaylasına reyhan döşeli,
Ne güzel görünür yöreli dağlar.
Gülek Boazının serindir yeli,
Miskiamber kokar Çamardı yolu,
Baharda açılır tomurcuk gülü,
Cenneti andırır sıralı dağlar.
Hasan Dağdan öte bir uzun yazı,
Issıza bürünmüş niye Bor düzü?
Bembeyaz görünür Tuzgölü tuzu,
Ondan sonra gelir aralı dağlar.
Şereflikoçhisar’a varınca,
Otobüsümüz çay molası verince,
Güneş doğar tan yerine erinci,
Tam bir gece oldu varalı dağlar.
Türkmen ozanıyım, altmış yaşında,
Ne hayaller kurar idim düşümde,
Ben kendi halimde, kendi işimde,
Yüreğim kan ağlar, pareli dağlar.
GÜNÜN SÖZLERİ:
1.Gençliğe, yaşlılıktan çok hürmet etmeliyiz. (Victor Hugo)
2. Önce elimize, sonra dilimize düşen gerçek öyle kılık değiştiriyor ki, kısa bir süre sonra tanımak imkansız oluyor. (Pitigrilli)
3. İş adamın en çok ihtiyacı olduğu şey, her an yardıma hazır bir belleğe sahip olmasıdır. (E.B. Gown)
4. Dostluk, toprak bir maşrapa gibidir, önemsiz bir nedenden birdenbire kırılır ve bir daha kullanılmaz. (Çicero)
