Trabzon’da Keyif Çayı, İzmir’de Soğuk Su…
Özel İdare’ler kapanınca…
Mal mülk paylaşıma kaldı.
İzmir Valisi “ Hepsi Maliye’ye” diye tutturdu.
Büyükşehir Belediye Başkanı, açtı bayrağı;
“ Alacaklar, satacaklar” dedi.
Sanayicisi, tüccarı, esnafı sessiz kaldı.
İzmir’de bazı odalar geç uyandı.
Cılızca mırıldandı; “ Şehrin malıdır, şehirde kalmalıdır”
CHP’li 13 milletvekili ilk kez ortak bildiriye imza attı.
İlçe belediye başkanları, “ Varsa demokrasi, biz de sandıktan çıktık. Malımıza sahip çıkarız” deyip Büyükşehir safında yerini tuttu.
***
Validir, tek mülki amirdir.
Noktayı kesin koydu:
“ Yok kardeşim, kararımı verdim. Mülkleri Maliye’ye devrettim. İsteyen varsa gider, Hazine’den ister. Alır veya almaz beni bağlamaz”
***
İzmir Valisi baştan beri kararlı.
Görüşme, uzlaşma, anlaşmayı…
Askıya aldı, tek taraflı lafını çaktı.
“ Bu iş bitmiştir, her şey hazinededir.”
Hazine’nin hem alıcı, hem verici olduğunu ilan ederek…
“ Yanlış varsa Hazine’ye sorulur” dedi, topu Ankara’ya attı.
Kendisini hedef alan Başkan Kocaoğlu’na verdi veriştirdi;
“ Efendim, yerelin malı diyorlar. Devletin malı yereldir, yerelin malı devletindir. Olay budur”
***
Vali Toprak’a sordular:
“ Trabzon’da uygulama başka. Orada mülkler belediyeye kaldı”
Sabit fikir değişmez, anında ilginç cevap:
“ Her yerde aynı olsaydı, Trabzon’un adı İzmir, İzmir’in adı Trabzon olurdu. Sizin adınız farklı, benimki Mustafa”
! ! !
Yine soruldu:
- Ankara’dan talimatlı mısınız?
- Olamaz efendim, tartışmak bile yanlış.
****
Sözün bittiği yerdeyiz.
Sabit fikirlilik beyindeki betondur.
Sabit fikirler yön değiştirmez.
Rahmetli Cenap Şahabettin’in sözüdür:
“ Bazı fikirler paslanmış çivilere benzer, söküp atması zordur”
İzmir’de vali de olsa…
Trabzon’da paşa da olsa aynıdır.
***
Geriye tek yol kalmıştır.
Yargının vereceği adalet.
O da olmazsa…
Yapılacak hiçbir şey yoktur.
***
Trabzon’da demli keyif çayı yudumlanır…
İzmir’de soğuk su içilir!
************
