Büyüklerimiz çalıştılar emek verdiler bize şuan yaşadığımız yaylalarımızı köylerimizi ve şehirlerimizi bıraktılar.
Biz bu saatten sonra değişecek değiliz. Belirli bir yaşa gelmiş olan çocuklarımızda şekillendiler. O halde, hayat kendileri için yeni başlayacak olan torunlarımız için eser bırakmak üzere yaşıyoruz.
Torunlarımız için; yaylalarımızı, köylerimizi ve şehirlerimizi tamamen kendi öncelik ve zevklerimize göre oluşturamayız. Torunlarımızı onların döneminin; teknolojilerini, altyapılarını, yaşam tarzlarını, gereklerini düşünerek dizayn etmeliyiz.
Zannederim en büyük hatayı burada yapıyoruz. Bizden öncekilerin bize bıraktıkları için teşekkür ediyoruz. Lakin yetersiz buluyoruz. Keşke bugünü ve geleceği düşünerek adım atsalardı.
Gelişmiş ülkelerde neredeyse her konuda hikayesi olan işlere odaklanmışlar. Şehirlerin, caddelerin, sokakların, binaların, park-bahçelerin, kaldırımların, yolların, ağaçların vb. yüzyıllara meydan okuyan detaylarını çalışmışlar, hikayelerini oluşturmuşlar, satar hale gelmişler. Turizmlerini tamamen bunun üzerine oturtmuşlar.
Yüzyıllara meydan okuyan; hikayeler oluşturuyorlar, şehirler caddeler binalar inşa ediyorlar, şehirlerini buna göre planlıyorlar, kırsal mimarilerini ve üretimlerini buna göre dizayn ediyorlar.
Bize gelince;
- Yaylalarımızı terk ediyoruz,
- Tarım bölgelerimiz her geçen gün verimden düşüyor ihmal ediyoruz,
- Kırsal alanda mimarimiz tamamen sınıfta kaldı,
- Kentlerimiz günübirlik imar çalışmalarıyla çorbaya dönüyor,
- Torunlarımıza miras olarak bırakacağımız binalarımızda torunlarımızın yaşama şansı yok, zaten torunlarımızın zamanında ayakta dahi kalamayacak binalar inşa ediyoruz,
- Toplu taşımı yeterince tartışmıyoruz, günübirlik palyatif tedbirlerle işi götürmeye çalışıyoruz,
- 2014 yerel seçiminin üzerinden 2 yıl geçti, ne değişti sorusunun cevabı yok malesef,
- Kırsal alandan şehirlerimize göç eden Anadolumuzun has insanlarını varoşlara hapsetmiş durumdayız,
- Şehirlerimizi tüm sosyal donatılarıyla birlikte yaşam alanları oluşturarak genişletemiyoruz konut stoku olarak büyütmeye devam ediyoruz, en kenarda oturan vatandaşımız bile şehir merkezine muhtaç ve bağımlı, dolayısıyla şehirlerimizi rahatlatamıyoruz,
- Dürüstlüğü sorun olarak görüyoruz, etrafımızda oluşturduğumuz saadet zinciriyle “körler sağırlar birbirini ağırlar” mantığıyla şehirlerimizi yönetememeye devam ediyoruz.
- Çocuklarımız sizin yönetiminizdeki bu şehirde sıkılıyor, sahile götürüyoruz, sinemaya tiyatroya götürüyoruz o kadar, sonrası yok şehir bitiyor,
- Farklılıkları zenginlik kabul edemiyoruz, basını susturarak birşey yaptığımızı zannediyoruz, etrafımızdaki “padişahım çok yaşa” korosundan kurtulup sokağa, kenar mahallelere inemiyoruz, size yardımcı olmak için çırpınan, fikir ve proje ağırlıklı yazan insanlarımızı çaktırmadan ötekileştirmeye ve fişlemeye devam ediyoruz.
Yöneticilik; görev yaptığınız yerin sınırları içerisinde yaşayan tüm insanlarınızın fikirlerinin sürekli alındığı, her karara yansıtıldığı bir yapı oluşturarak, bu fikir ve düşüncelerin beyinlerden oluşan mutfaklarda işlenerek uygulanabilir hale dönüştürüldüğü ve her vatandaşın bu vb. yollarla yönetime katıldığı bir sistem kurabilmektir. Aksi, kendimizi avutmak kamu imkanlarını har vurup harman savurmaktan ibarettir.
Çocuklarımız digital çağda yaşıyor, torunlarımız bilişim, genetik ve enerji ağırlıklı ileri çağlarda yaşayacaklar. Biz ise hale yol, su, kaldırım, otopark sorununu halledemiyoruz. Torunlarımıza yakışmıyoruz. Buna hakkımız yok...
Her fikri dinlediğimiz, her farklı sese kulak verdiğimiz ve torunlarımıza layık şehirler, kırsal alanlar üreterek medeniyet inşasına dönüştürdüğümüz güzel yönetimler diliyorum.