Toplu Taşıma Sağlığımızın Dostudur
İngiltere’ de yapılan geniş kapsamlı bir araştırmaya göre toplu taşıma araçlarını kullananların vücut kitle endeksleri (VKE) ve vücut yağları özel araçlarıyla işe gidip gelenlere göre daha düşük oluyor.
Lancet Diabetes & Endocrinology’ de yayınlanan araştırma, durağa kadar yürümenin bile sağlık üzerine müspet etkisi olduğunu gösteriyor.
U.K. Biobank kapsamındaki 49-69 yaş arası 156 binden fazla katılımcıya ait veriler üzerinde gerçekleştirildi, bunlar 22 değerlendirme merkezini ziyaret ederek boy, kilo ve vücut yağ yüzdeleri ölçüldü.
Katılımcıların işlerine nasıl gittikleri, iş ve iş dışı fizik aktiviteleri, sigara alkol gibi hayat tarzı ile eğitim ve gelir gibi sosyo-ekonomik durumları belirlendi.
Erkeklerin yüzde 64 ve kadınların yüzde 61’ inin işlerine özel araçlarıyla gittikleri, erkeklerin sadece yüzde 7 ve kadınların da yüzde 9’ unun toplu taşımayı tercih ettikleri belirlendi.
Erkeklerin yüzde 4 ve kadınların yüzde 7’ si yürüyerek işe gidiyor, erkeklerin yüzde 4 ve kadınların yüzde 2’ si ise bisiklet kullanıyordu.
Erkek ve kadınların her ikisinin yüzde 11’ i ise bazen özel araçlarını bazen toplu taşımayı bazen de yürüme veya bisikleti tercih ediyorlardı.
Araştırmadan çıkan sonuçlar özetle şöyle:
BİR: Toplu taşıma araçlarını kullanan erkeklerin VKE’ leri kendi araçlarını kullananlara göre 0.70 puan daha az idi.
İKİ: Toplu taşıma araçlarını kullanan kadınların VKE’ leri kendi araçlarını kullananlara göre 0.31 puan daha az idi.
ÜÇ: Toplu taşıma araçlarını kullanan erkeklerin vücut yağ yüzdesi kendi araçlarını kullananlara göre daha azdı.
DÖRT: Vücut yağ yüzdesi toplu taşıma araçlarını kullanan kadınlarda da erkeklerdeki kadar olmamakla beraber daha düşüktü.
BEŞ: İşe yürüyerek veya bisikletle gidip gelenlerin hem VKE hem vücut yağ yüzdeleri özel araçlarını kullananlardan daha az idi.
Toplu taşıma teşvik edilmeli
Metro, otobüs, tramvay, vapur kullananların kendi özel araçlarıyla seyahat edenlere göre daha çok hareketli olmaları beklenen bir şey.
Ben de zaten spor yapılmasını, spor salonlarına gidilmesini değil “hareketin günlük hayatın içine yedirilmesini, fark edilmeden yapılmasını” savunan biriyim ve bunu sağlıklı yaşamanın en önemli unsurlarından biri olarak görüyorum.
Toplu taşıma araçlarını kullananlar ister istemez daha çok yürüyecek, ayakta kalacak, yokuş merdiven çıkacak kısaca daha çok hareket edecek demektir.
Benim hastalarıma ve tüm topluma tavsiyelerim içinde sadece toplu taşımayı kullanmak yer almaz, onlara bu araçları bile “olabildiği kadar az kullanmalarını” tavsiye ederim.
“Metroya, tramvaya her neyse birkaç durak önce binin, birkaç durak sonra inin, yürüyebildiğiniz kadar yürüyün, asansör ve merdiven kullanmayın” sözlerimi pek çok kişi gayet iyi hatırlayacaktır.
Toplum ulaşımın avantajları çok fazla
Evet, özel araçla seyahat etmenin elbette zevki tarafları olabilir ama sadece çok kısa mesafeler için bile bazen saatler kaybetmek bu zevki siler süpürür.
Büyük şehirlerde toplu ulaşımın özel araçlara göre pek çok faydası vardır:
BİR: Trafik yoğunluğu azalır.
İKİ: Çevre-hava kirliliği azalır.
ÜÇ: Trafik stresi azalır hatta kalmaz.
DÖRT: Zaman kaybı azalır. Hem işe daha kısa zamanda ulaşılır hem de bu zaman gazete kitap okuyarak değerlendirilebilir.
BEŞ: Benzin, mazot tasarrufu sağlanır.
ALTI: Toplum harekete teşvik edilmiş olur.
YEDİ: Yürümek kolesterol hapından daha faydalıdır.
Gelelim neticeye
Bizde de İstanbul, Ankara, İzmir gibi büyük şehirlerde yaşayanların çoğunun işlerine yürüyerek gidenlerin oranının “zorunluluktan” dolayı çok düşük olduğunu sanıyorum.
Toplu taşıma araçlarının yaygınlaştırılması, kolay ulaşabilir ve rahat olması bunları tercih edenlerin sayısını artıracaktır.
İstanbul trafiğinde özel araç kullanmaktan zevk alan olduğunu sanmıyorum.
Evet, yürüyelim arkadaşlar!
ÖNEMLİ NOT:
60 yaşını dolduranlara toplu taşımada yüzde 50 indirim yapan, 65 yaş üzerindekilerin ücretsiz seyahat etmelerini sağlayan İstanbul Belediyesi çok önemli bir toplum sağlığı hizmeti vermektedir.
Bunu düşünen ve uygulamaya geçirenleri alkışlıyorum.
Kaynak:
http://www.thelancet.com/pdfs/journals/landia/PIIS2213-8587(16)00053-X.pdf
