Titreyen Yapraklar!
Üşüyen yürekler, senin sıcaklığınla ısınır!
Filizler vardır ya hayatta hep, çekirdeğin kabuk içersindeki haline hasret, toprağa düşmek isteyip de düşemeyen, kabuğun sıcaklığıyla sarmalanmış ısınmış halini yaşamak isteyen filizler... Onlar, hayatta hep çekirdeğin sıcaklığını aramışlardır. Çünkü o filizler hep, çekirdekler gibi kabuk tarafından sarmalanmamışlardır ya... İşte o filizler toprağa kavuşup açmak isterler...
Bakmışsın ki o filiz düşmüş toprağa, başlamış yolculuğu: Bir bakmışsın ki O da ne çıkmış karşısına durağın birinde bir filiz daha, birbirlerine dert yanmışlar, zaman zaman da besteler yapmak istemişler gönül pınarlarından coşkun bir çağlayan gibi... Yapacakları tüm besteleri sevgiliye rüzgar sıcaklığıyla ulaştırmak istemişler...
Özlem duyguları içersinde olsa da filizlerin bu yolculuğu, çekirdeğin sıcaklığını hep aramışlar. Büyüyüp dallara budaklara bezendiğinde ağaç olma ihtişamını gurulaştırmışlar yüreklerinde... Rüzgarların ılık nefesini içerisine çekerek yapraklarla dans edip sallanmışlar, vurmak istemişler kendilerini hasret tepelerine ... İnmek istemeden hiç bir zaman... Filizler büyüyüp, serpilince, baharda yeşillenince dalları, yaprakların titrek haline, rüzgar olup şenlendirir yüreğimi...
Pınarlar vardır çağıldar, sevgilinin sesini içersinde duyma isteğiyle, yapraklar vardır üşümüş, sevgilinin sıcaklığını uzaklardan da hissedip kendini titretmek ister, titrer de zaman zaman ...
Yaprakların SEVGİLİ gibi boynu büküklüğü, rüzgarın sevgisini mahsunlaştırıp, baharda kışı gönüllere doldurup, titretmek ister... Canımızın canı olan hayat, bizleri esen rüzgarların, düşen soğuğun fırtınalarını gönül ağaçlarımızdaki yaprakların üzerine düşen bir çiğ tanesinin sıcaklığını titretmek yerine ısıtmalı beni bizleri... Yapraklar ben isem dünyanızda, senin sıcaklığın yüreğimi titretmek yerine ısıtsın ki benliğimin fırtınaları dinsin, hayat pınarlarım yağmurunla su misali taşsın, sevgilinin kucağına yaprak olsun, titreyen gözlerin bakışlarıyla düşsün...
Benim dünyam inanın ki hayat ateşini yüreğinde taşımış, en yüksek tepelerin; tepelerindeki fesleğen çiçeklerinin titreyen yapraklarındaki titrek damlaları, en engin okyanuslardaki yelkenlilerin, yelkenlerini rüzgarın üşümüşlüğü ile SANA, SİZE ULAŞTIRSIN...
Sıcak rüzgarlar, soğuk düşlerin titreyen yapraklarını ısıtıp yanaştırsın... Titremek, sıcaklıktan uzaklaşmak ise eğer ben SENİNLE TİTREMEK (ÜŞÜMEK)İSTİYORUM.
merhaba gulsen hanim yazilarinizi okudum cok begendim gercekten oyle guzel anlatilmiski dedimki kendime ancak bu kadar anlatirilir cok guzel yazilariniz adeta buyuluyo gercekten tum kalbimle samimi soyluyorum tek kelimeyle mukemmel romantik bi yazi olmus tebrikler gulsen hanim sevgiyle kalin
Temmuz 18th, 2009 at 15:57balkonda esen ruzgarlar memleketimize sevgimizi hasretimizi ozlemimizi gonderiyoruz memleketim memleketim bizde sungurluda usumek istiyoruz ruzgarlar gotursun yureklerimizdeki dusuncelerimizi hoscakalin yazilarinizin devamini bekliyoruz