Şu Fare Mesut Öldü
Bir ilk öğretim okulunda türkçe dersinde kompozisyon çalışması için öğretmenin çocuklara verdiği kompozisyon konusu; “Bedava peynir fare kapanında bulunur” ve bir öğrencinin yazdığı kompozisyon.
“Akıl İşi”
Yani burada farelere tuzak hazırlanıyor. Ama fareler bedava peynir dige anlar. Hah hah hah! Peynir buldum diye sevinir. Fare kapanını hiç farketmezler. Ama yakalanınca “ahh!” derler. Keşke bedava diye yemeseydim der ama iş işten geçmiş olur. İnsanlarda ucuz olan şeyler iyi olmaz. Yani çelişkisi var. Bedava şey sizce iyi olabilir mi? Bence olmaz. Kişi içinde olduğu şeyin farkında olmaz. Çünkü herhangi bir şey düşünemez. Sadece içinde olduğu dünyayı düşünebilir. Yani “akıl akıldan üstündür” derim. Ben Biz bile bedava peynir yemiyoruz. Bu yüzden biz tuzağa düşmeyiz. Ben şimdi empati kurarak kendimi fare yerine koyuyorum. Belki bende fare olsaydım. Bende yerdim. Ve tuzağa düşerdim. Vee ölürdüm. Allah rahmet eylesin. Ruhuna El-Fatiha. Amin. Şu fare Mesut öldü. İyi bilirmiydiniz? Kötü bilirdikkk! Bende “öteki tarafta görüşürüz” derim.
O kadar. İtirazı olan var mı?
Valla benim yok
(Noktasına virgülüne dokunulmadan yazıldı)
Neden çocukken bu kadar akıllıyız da büyüğünce bedava kömüre, erzağa minnet ediyoruz.
“Keşke bedava diye yemeseydim der ama iş işten geçmiş olur.”
Çocuklar keşke demeden büyüyün, büyüğünce de böyle akıllı olun. Şu fare Mesut ölmesin, onuruyla büyüsün adam gibi adam olsun. Türkiye'nin bedavacılara değil onurlu bireylere ihtiyacı var.
Fare Mesut sen çok yaşa emi!
