Sözün Özü -ll- K
Kaçan değil, yakalanan hırsız olur.
Kaderimizi yaptığımız işler belirler.
Kadına övgü, erkeğe sevgi gerekir.
Kadın toprak gibidir, emek verip seversen, yaşarken yaşatır.
Kadını güzelleştiren saç, erkeği yakışıklı gösteren kaştır.
Kadının dilsizi erkekle iyi geçinir.
Kafasının dediğini yapan kral, bedeninin dediğini yapan köle olur.
Kâğıt üzerindeki yazılar kâğıdı çırpmakla dökülmez.
Kâinattaki tüm oluşumlar, aklın içinde cereyan ettiğinden düşünceyle bu oluşumların tümüne erişilir.
Kalbi çirkin olanın dili, dili çirkin olanın yüzü de çirkindir.
Kalbi güzel olmayanın serveti, çirkinlik abidesidir.
Kalp, aşkın doğup öldüğü yerdir.
Kalbi hasta olanın, aklı da hastadır.
Kalp bedene, gönül ruha, vicdan tüm benliğe hizmet eder.
Kalp her eylemin kaynağıdır.
Kalpte ne varsa, dudaktan o dökülür.
Kalem ateşten daha çok yer yakar, daha çok yer aydınlatır.
Kamu malı, ana sütüne benzer; helal, haram ayırmadan yiyip içen iflah olmaz.
Kanun, toplumu kontrol altında tutan eğitici yasadır.
Kapıyı açan anahtar, kalbi açmaz.
Karargâhtan habersiz savaşan asker, barışı kaybeder.
Karanlık insana korku verir.
Karanlık kâbus gibidir, insan aklının üstünü örter.
Karanlıkta cahil kral olur.
Karanlıkta güzel çirkin ayrımı olmaz.
Karakolda aklı olan konuşmaz, haklı olan konuşur.
Karakterimizi biz, şöhretimizi başkaları oluşturur.
Karnını başkasının elinden doyuranın başı, başkasının hizmetinde olur.
Kardeşini sevmeyen kalleş, vatanını sevmeyen haindir.
Kardeşlik karında, arkadaşlık yolda, dostluk zaman içinde oluşur.
Karnı aş, ruhu baş doyurur.
Karnı aç olanın, yüzü sevimsiz, aklı çirkindir.
Karnı doyuran aş, başı doyurmaz.
Karın doysa da doymasa da toprağa gideceğini bilir, ama doymayan ruh gideceği yeri bilmez.
Karşındakinin seni anlamasını istiyorsan, onun diliyle, onun aklına göre konuş.
Kazandıklarını kaybetmekten korkan, zaaflarını azaltıp yok etsin.
Kazanılan her tecrübe bir okul bitirmeye bedeldir.
Kediden kaplan, itten aslan olmaz.
Kemiği et, eti elbise güzelleştirir.
Kendi aralarında eşit olanlar diriler değil, ölülerdir.
Kedinin aslan gibi kükremesine gülünür.
Kendi ihtiyaçlarını kendi akıl gücüyle gideremeyenler ya başkalarından yardım isterler ya da yalvarıp yakarıp dilenirler.
Kendi dışımızdaki tüm akıl sahipleri ile ilahi kader hükmünce mücadelemiz kişiliğimizi ve kaderimizi oluşturur.
Kendi iradeleri ile kendilerini eğitilmeyenler, başkalarının iradeleri ile zorla eğitilip yönetilirler.
Kendi varlığı yanında başka varlıkların varlığından rahatsızlık duyan, zamanla kendi varlığının yok olmasına neden olur. O nedenle, kendi varlığımızın var olması için başka varlıkların da var olup bizimle birlikte yaşamalarına izin vermeliyiz.
Kendi için referans arayan, güzel giyinsin.
Kendi aklından daha büyük düşünemeyen geleceği biçimlendiremez.
Kendi olmayan insan, hiçbir zaman yaşadığı hayattan zevk almaz.
Kendimizi tanıtmamız oranında toplumdaki gücümüz artar.
Kendine küsen aptal, aynaya küsen akılsızdır.
Kendine muhalefet eden, başkasına kötülük eder.
Kendini büyük göstermek için küçülenin eşekten farkı yoktur.
Kendini bir şeye tutsak eden, daha sonra birçok şeyin tutsağı olur.
Kendini bilmeyen, neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmez. Yanlışı doğruyu bilmeyen de, kendini tanıyıp, haddini bilmez.
Kendisi pislik olanın dünyası da pisliktir.
Keşke annelerimiz çocuklukta elimizden tutup yürüteceklerine yüreğimizden tutup aklımızı büyütselerdi, şimdi bizler için çok daha yararlı olurlardı.
Keşkenin öncesi pişmanlık, sonrası şişmanlıktır.
Kilidi anahtar, kalbi sevgi açar.
· Kim içindeki benliğinden kaçarsa, kötülüğün kucağına düşer.
· Kirli suda yıkanan el temiz olmaz.
Kişi, gözünün gördüğü, aklının erdiği kadardır.
Kişi, ibadeti akli ve ruhi eksiğini gidermek için yapar.
Kişi için en güzel referans, güzel ahlaktır.
Kitap aynaya benzer, okuyanın aklına göre görüntü verir.
Kılıcı değerli kılan, kını değil, çeliğidir.
Kıskançlık varı yok eder.
Komşu iyi olursa, evdeki kıza koca bulmak kolay olur.
Konuşmak ihtiyaçsa, susmak sanattır.
Konuya hükmetmek, endişeyi giderir, çözümü kolaylaştırır.
Korku, sevgiyi azaltır.
Korku, insanı tedbir almaya; tedbir, insanı bilgi sahibi olmaya zorlar.
Korku, yalnızlıktır.
Korkunun yeri akıl, zaafın yeri kalptir.
Korkutan silah, öldüren silahtan daha etkilidir.
· Korkuyu yenmenin tek yolu varsa; o da, taze bir yürekle yüreklenmektir.
Koşup yürümekle yorulmayan tek şey, zamandır.
· Köpeği tasma, ayıyı hızma, insanı vicdanı raptı zapt altına alır.
Köpeğin havlaması, sana bana bir şey ifade etmez; ev sahibi ile hırsıza çok şey ifade eder; Çünkü ev sahibine tehlikeyi işaret edip, haber verirken, hırsıza bekçi düdüğü gibi gelir.
Kör aynaya, ayna da köre bakmaz.
Kör dereye ev yapanın evini, sel götürür.
·Kötü kalbin elde ettiği servet sele benzer, önüne çıkanı silip süpürür, yok eder.
Kötü söz toprağa dökülen su gibidir, geri alınmaz.
Kötülük dur durak bilmez, insanı bir anda son durağa götürür.
Kullanılmayan vicdan temizdir. Tıpkı çocuklarınki gibi…
Kulun kuldan istemesi cehalettir.
Kulun yalanından, Hak’ın doğru sözünden korkulur.
Kuralı koyan erkekler, davranış biçimini belirleyen kadınlardır.
Kuralları yazılı olmadığı halde yanılmayan tek doğru kitap, vicdandır.
Kur-an ’ı Kerim dışındaki tüm kitaplar eleştirilebilir.
Kurban; Allah’ı kutsayıp kutsallaştırmak, insanı eğitip yüceltmek için kesilir.
Kurban olabileceğimizi göstermek için kurban keseriz.
Kurdun ağacı kemirip yemesi gibi, insanı da yalan ve zan yer bitirir.
Kusursuz insan olmaz; affedilmek için affedici olmak gerekir.
Kuşlar kanatlanınca, insanlar aşık olunca uçarlar.
Küçük acıları tebessüm, büyük acıları kahkaha siler.
Küçük kafa bir baş, büyük kafa bin baş doyurur.
Kül, taş gibi konduğu yerde durmaz.
Kültür, geçmişten bize, bizden de geleceğe yönelik oluşturulup taşınan bilgi birikimidir.
15.06.2011
Cahit KARAÇ
Şair, Düşünür ve Yazar
