Soyut duygular!
EY SEVGİLİ!
Biliyor musun,
Hz. Yusuf’un yırtık gömleğiyle siliyorum gözyaşlarımı her sabah.
Hallaç’a çarpan gül beni de yokluyor arada bir.
Yüreğimin derinliklerinde bir yerlerde bir çağlayan akıyor,
Ne kadar kavuş(a)mamış gönül varsa ağlıyor sularımda,
Bir yetimim bu koca dünyada bir öksüz, bir kaybeden ve bir yalnız.
Biliyor musun?
Ey Sevgili!
Medine’de söylenen o meşhur şarkıda buluyorum her kaybettiğimde seni,
Tepelerden sen çıkacakmışsın gibi hasretimi siper edip gözlüyorum yollarımı,
Gözlerimden o kadar ırak kalmış ki gülümsemelerin haritası,
Upuzun bir mektup gibiyim mahpushanelerde öğrenmişim acıyı ve yazmayı,
Kelimelerim var piyangodan çıkar gibi sözlüklerden benim payıma düşmüş,
Bir yetimim bu koca dünyada bir öksüz bir kaybeden ve bir yalnız..
Ey Sevgili!
Biliyor musun?
Gül tadında bir burukluk konuyor dudağımın ta ucuna,
En az oradan öpmüşsün, bir zulüm gibi vuruyor bunu başıma,
Bir oltaya yakalanmış balık gibi takılıp kalsam dudaklarına,
Diner mi dersin acılarım hani İbrahim’i kollayan karınca olsam,
Ah beni bu gökyüzü esir ediyor seni ne zaman düşürsem dilime,
Bir şiir yetmiyor yarım doz fazladan yazıyorum, hadi büyüklük bende kalsın,
Bir yetimim bu koca dünyada bir öksüz bir kaybeden ve bir yalnız..
BİR AYET
O’na Cennet’e gir denilince, ne olurdu dedi kavmim bilseydi Rabbimin beni bağışladığını ve ikram edilenlerden kıldığını..
BİR HADİS
Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir..
BİR SÖZ
Harflerim dökülüyor…
AFORİZMALARIM
Hatalarım var çünkü İNSANIM!
