Sonsuzluk Yüreklerdedir…
Sonsuzluk, yaşamımızda ve başka yaşamlarda derinleşebilmektir.
Sonsuzluk yüreklerden yüreklere akabilmektir.
Canlarımızı "sonsuzluğa uğurlarız" çaresizce.
Binlerce yıldan beri Konfüçyüs'ü okuyorsak, Homeros'tan Sokrat'tan konuşuyorsak, Hakkında binlerce kitap yazılan Yirminci Yüzyılın Dahisi Atatürk'ü bir entellektüel olarak daha yeni yeni inceleyebiliyorsak hep yüreklerde sonsuzlaştıkları içindir.
Hayatta bir "şey" olmak mı, bir "şeyler" yapmak mı daha önemlidir?
Başkan olursunuz, öğretmen, mühendis, genel müdür olursunuz ama arzuladıklarınızı yapamayabilirsiniz.
Bazen de "yapmak" için bir "makamda" olmanız gerekebilir.
Ne olduğunuz değil, neler yaptığınız sizi çağlar ötesine taşır.
Gerek görevlerinizin, gerekse yapabildiklerinizin altında entellektüel kişiliğiniz, aydın kimliğiniz ve fikir dünyanız vardır.
Zamanlar, makamlar, hayatlar akıp gittiğinde; mekanlar, ilişkiler, kimlikler değiştiğinde geride yalnızca yüreklerdeki izler kalır.
Bu yüzden sonsuzluk, işte daha doğmamış yüreklerde derinleşmiş algılar, gönüllerdeki sevgiler ve beyinlerdeki kalıcı fikirlerdir, düşünceler ve düşlerdir.
