04 Nis
Sevgili Abim, Cevat Güleç Mekanın Cennet Olsun…
Sevgili dostum, hemşerim, abim, arkadaşım Cevat abi oldu mu şimdi?
Daha geçen ay konuşmuştuk, sevgili Velittin Küçük ile beraber...
Yapacaklarımız vardı...
İki lafın belini kıracaktık...
Hayallerimizi gerçek yapacaktık...
Geçen gün yanına geldik, ağırlaştığını duyunca...
Oğlun Serkan ile konuştuk.
O gün evde kalmanı istemişler, gelmemişsin...
Ve biz seni göremedik...
Ha yarın, ha bugün derken, yanına gelemedik...
Son kez göremedim Cevat abi...
Olmadı böyle olmadı...
****
Eninde sonunda hepimiz ölümle öyle yada böyle tanışacağız...
Ve kapıya dayandığında ölüm, söyleyecek tek sözümüz olacak.
Hoş geldi, sefalar getirdi...
Ve asla zamanı sormayacak...
Zamanlı zamansız mı?
Sadece ölümün böyle bir sorusu yok.
Vakti geldi mi, alıp getiriyor sonsuzluğa doğru her canlıyı...
Bilmediğimiz, bilemeyeceğimiz o bilinmez ufka doğru...
Nereden geldik ise, oraya doğru yola çıkıyoruz.
Gök gubbe de hoş bir seda bıkarıyoruz ya da bırakamıyoruz.
Anılıyoruz yada anılmıyoruz...
Vakit geldi mi, o bilinmez hiçliğe doğru gidiyoruz.
Hiçlikten geldik, hiçlikde kayboluyoruz...
****
Birkaç gündür telefonum kapalıydı...
Dün öğlende gözlerini yummuşsun, son nefesini vermişsin...
Serkan çok aramış beni, ulaşamamış...
Sevgili eşim çok hasta idi...
O'nu hastaneye götürmüştüm...
Serum veriliyordu, haberini aldığımda...
Ne hissettiğimi anlatamam...
Sadece bir boşluk ve hiçlik...
****
Sevgili abim, dostum, hemşerim, arkadaşım...
Olmadı böyle olmadı...
Mekanın cennet olsun...
Sevdiklerinin başı sağolsun...
Hoşçakal...
