Selikler
Felsefeyi sevmemin evlilikle ilgisi yok tabii. Her zaman ilgi duyduydum zaten. İlginç bakış açılarını öğrenmeyi severdim. Sevmediğim şey canlı bir taş olmasıydı insanların.
Felsefe, insanları birbirine yaklaştıran birşeydir de. Fakat sorun şu: siz yakın hissettikçe, ilginçtir ki aynı zamanda da uzaklaşıyorsunuz. Suçlu aramak... gerekmiyor; kimse suçlu değil zaten. Uzaklaşmak: iki insan arasında bir başka kişi gibi de olabiliyor.
Aradığınız şeyin “aynılık” olmadığını da fark ediyorsunuz. Farklı olmak adına, farklı olmak hengamesine kapılınınca da, daha çok aynılaşmak; aynılaşınca, bir güçlü hissedişle- bir haklılık yanılsamasıyla farklı gibi durduğun yanılsamasına kaymak; gerçekte, başka bakış açılarına nefes aldırmayacak löp bir kitle haline gelmek.
Salak kelimesini, selik kelimesiyle değiştirdim. Salak kelimesi pek çok anlama geliyor. İnsana söylenen salak kelimesi, insanın sal-mış olmasını; bulunduğu ortama en azından zihinsel uyum için çaba göstermemesini anlatıyor.
-sel kökü de sal-laşmış olabilir zaman içinde. Sel, kapıp koyvermiş.. anlamına gelir, bir şeyler nitelenirken. Kısacası: salak kelimesi yerine selik kelimesini de kullanabilirim, dedim. Öğrencilere de bunu söyledim. Bundan sonra selikçe davrananlara, dersine, işine-gücüne yoğunlaşmayanlara selik diyeceğim dedim. Hem böylece, çok bozulmamış da oluyor öğrenciler. Sizi gidi selikler sizi!
Sallamak. Bilemiyoruz tam kökeni sal-maktan mı geliyor. Eski kullanım, sallamak'tan da geliyor olabilir. Sallak. Neyse. Selik daha iyi. Sel gibi bırakmış kafayı, beyni. Selik.
***
Sen de onlarla aynısın, dedim.
Değilim, dedi.
Onları görmedin ki, senin onlarla aynı olup olmadığını benim daha iyi biliyor olma ihtimalini düşündürtmüyor mu sana, senin onları görmemiş olman? diyecektim. Demedim.
Aynılık, iyi bir şeydi de. Rahatlık vardı;farklı olduğunu derinlemesine ve rahatça hissettirene kadar gidip, rahat rahat geri dönebiliyordun.
