Şantajın Yönetimsel İşlevi
İktidar olmak öyle bizim anladığımız gibi sandıktan çıkan bir şey olsaydı, her kes kolayca iktidar olurdu. İktidar ya da hükmetme olgusu esas itibari ile muhaliflerini korkutma, sindirme ya da yok etme gerçeğini de içinde barındırır. Bunu gerçekleştirmek için mevzi kapma ve her türlü manevralar iktidarın elindedir. Çünkü devletin ideolojik aygıtlarından olan zor kullanma tekeli devletin ya da siyasi iktidarın elindedir.
Bu ideolojik ana damar hep unutularak, akıl yürütülürken bir demokrasi sahtekârlığıdır sürer gider. Oysa kapitalist bir zümrenin hegemonyası, devletin ideolojik aygıtlarını elinde tutmak için şantaj dâhil her yola başvurur. Bakıldığı zaman formal hukuk geçerli gibi görünse de egemen sınıf bu hukukun tanımını kendisi yaptığı için istediğinde bunu değiştirir.(Anayasa değişikliği)
Kapitalizm ve onun temsil ettiği yönetimlerden, şantajı çıkarın geriye bir şey kalmaz. Şantaj esas itibari ile tehdittir. Korkutmadır. Korkutma ile adam olmayanın hakkı Silivri’dir, v.s.
Hegemonya, onu yaparsan böyle olur, bunu yaparsan şöyle olur der. Aslında toplum hayatı siyasi iktidarların iktidarda kalması için sürekli tehdit altındadır.
Kapitalizm dar bir zümrenin hegemonyasıdır. Halk şu veya bu biçimde bu hegemonyaya karşıdır. Halkın çıkarlarını, sözünü ettiğimiz zümrenin çıkarlarının üzerinde tutan bir düşünce ya da eylem hegemonya tarafından hemen cezalandırılır.
Kapitalizm ve onun bir ileri safhası olan kâğıt alıp kâğıt satma ekonomisinde şantaj, yalan başköşede durur. Aslında Baykal’a yapılan tehdit ve korkutma(şantaj) halka yapılmaktadır.
Sinen, korkan istifa eden yalnızca Baykal değildir. Biraz halktan yana, ulustan yana, biraz kolektif olandan yana herkesi sindirmeye yöneliktir.
Sistemin kendisi halka karşıdır. Halkı çeşitli yollardan denetim altında tutmak için korku salmayı, korkuyu derinleştirmeyi, insanların üzerinde titrediği namus ve iffeti üzerinden yol yordam yürütmeyi sistemin içinde var sayar.
Kişiler çöplüklerden ekmek toplarken, altın musluklu banyolarda yıkananlar ne kadar ahlaklı ise, sistem de o kadar ahlaklıdır.
Kapitalizmin yapısal sorunu ahlaktır.
Egemen sınıflar ve onların holding medyası, yani tanımlamaya çalıştığım o zümre toptan Baykal’ı linç ediyor. Aslında Baykal düne kadar onlara hizmet ediyordu. Şimdi bir azıcık halkın yanına kaydı diye, linç edecekler.
Linç hangi sistematiğe dayanıyor derseniz. Vatana ihanet edebilirsin ama eşine ihanet edemesin üzerinden yürütülüyor. Oysa tanımlamaya çalıştığım o zümrenin erkeğin erkekle yatması dâhil, her değeri ticarileştiren çirkef iç yüzlerini kendileri de biliyor.
Ahlaktan yanaymış gibi sahtekârlıklarına, sadece dört karılı İslami burjuvazi inanabilir.
Ama halkın nazarında ahlaksızlar ahlak polisi olmayı başarmışlardır.
Kapitalizm “rasyonalite” dediği günden beri ahlak ile ilişkisi yoktur.
Kişiler çöplüklerden ekmek toplarken, altın musluklu banyolarda yıkananlar ne kadar ahlaklı ise, sistem de o kadar ahlaklıdır.
Kapitalizmin yapısal sorunu ahlaktır.
görüşlerinize katılıyorum Sayın Esinoğlu. Ne var ki, teknoloji yoğun bir sosyal ortamda Şantaj bir realitedir bu aşamada. Bireylere, toplum önündeki kişilere düşen, her ne pahasına olursa olsun, yüzlerini öne düşürecek şeylere kalkışmayıp iradelerine hakim olmaktır.
Zira vicdansızların ve bel altından vuranların kökünü kazımak imkansızdır. Bu düşüncemiz, "hırsızın hiç mi günahı yok" deyiminden maada'değildir.
Mayıs 16th, 2010 at 02:51