Sanatta Coşkudan, Bilimde Kuşkudan Vazgeçemeyiz…
Dostlar;
İnsan elbette toplumsal bir varlıktır.
İnsanın özü de, üretken olmasıdır.
Üretkenliğini tarihsel ve toplumsal yapı içinde gerçekleştirir.
Toplum içinde olmayan bir insan yoktur ve insansız bir toplum da görülmemiştir.
Bireyleri diğer canlılardan, tasarım ve plan yapması ayırır.
Bu alanda toplumsal-sınıfsal bir mücadele verilir.
Tasarım ve planlarını büyük insanlığın iyiliği-doğruluğu ve güzelliği yönünde yapanlarla, bunu kişi, grup ve bazı kesimler lehine yapanlar arasında bitmez çatışmalar görülür.
Siyaset de bu alanlardan biridir.
Siyaseti, bize Mülkiye'de;"Toplumsal mutluluk" için daha iyi yönetim yollarının aranması diye öğretmişlerdi.
Hiç de öyle olmadığını yaşayarak gördük.
Bugün kalıcı olanlarla ve onların özüne yönelerek yazalım;
Kalıcı olan; bilim ve sanattır.
Sanatta coşku baş tacımızdır.
Bilimde ise kuşku hep içimizde saklıdır.
Yazmak, bir bakıma; içimizdeki pınarların dolup-taşması, bereketli ama susuz ovalara yavaşça akmasıdır.
Bilimde ise, hep; nedenler ile sonuçlar arasındaki diyalektik bağı sorgulamamız, tezler ile anti-tezlerden yeni sentezlere gidebilme genişliğinde düşünmemiz gerekir.
Yaşamın büyüsünü nerede görüyoruz?
İnsanlığın ortak bahçeleri olan bilim ve sanatta buluyoruz yaşamın engin tılsımını..
