Rüşvet Vermeyene Fazla Kızarlar..!
1935 yılı Mayıs ayının sekizinci günü seher vaktinde Samsun’a bağlı Asarcık ilçesi Tığmaç köyünde dünyaya gelen Kadir Oypan, okumayı ağabeyi Durmuş’un Tahir ile Zühre kitabını erline geçirdikten sonra ağır ağır öğrendi. Okumayı öğrenen Kadir Oypan sekiz yaşına geldiğinde şiir yazmaya başlar ve bu arada Kuran dersleri alır. Yazdığı şiirleri saz çalarak söylemeye heveslense de büyükleri tarafından engellenir. Okula gitmeden Tahir ile Zühre kitabından öğrendiği okuma-yazma hevesi ile günümüze şiir yazması devam eder.
Yöre halkının yoksulluğunu, acılarını, sevinçlerini, umudunu, umutsuzluğunu şiirlerine taşır. Bu şiirler Anadolu Halk Edebiyatımızın en önemli geleneği olan ”Destan” olarak dinlenir. Elden ele, dilden dile dolaşır. Artık çevresinde adı” Destancı Kadir diye anılmaya başlar.
Çocukluğundan ilk gençlik yıllarına uzanan bu yazma serüveni hiç bitmez. Şair 60 yıldır yazdıklarını bir defterde toplamıştır. Bu yazdıklarına yıllarca gözü gibi bakar.
İlk kez “Kadir Destanı” adıyla bir kitapta toplanan eser Ocak 2006 yılında basılarak okurlarıyla buluşur. İşte Kadir Destanı adlı kitapta yer alan onlarca eserden biride Muhtarlara atfen yazılmış bu şiirdir. Bu haftada saygıdeğer okurlarımıza Samsun’un Asarcık ilçesinde yaşayan Destancı Kadir Oypan beyin birbirinden değerli şiirlerinden biri olan “Rüşvet vermeyene Fazla kızarlar ”başlıklı şiiriyle seslenelim istedik. Okuyun, Yorum siz saygıdeğer kamuoyu ve okurlarındır.
Rüşvet Vermeyene Fazla Kızarlar..!
Dinleyin köylünün muhtarlarını
Yesem derler parasını, varını
Kocasından ayırırlar sevdiceği yârini,
Kendi kesesini sever muhtarlar.
Az para verenin yapmaz işini,
Çok para verenin salmaz peşini,
Çoğunun satarlar kasten eşini,
Ne yaptığını bilmez muhtarlar.
Bazısı evlenir, sevinir, coşar.
Öküzünü satar, danayı koşar.
İki ay durmadan karıyı boşar,
Köylünün halinden bilmez muhtarlar.
Yalancı şahitler bunundur derse,
Suçluda bir parça rüşvet verse,
Muhtara söz geçmez gözüyle görse,
Rüşvet verenleri sever muhtarlar.
Ne kadar söylesem tükenip bitmez,
Elliden az ise işine gitmez.
Köylünün kazancı muhtara yetmez,
Köylünün halinden bilmez muhtarlar.
Kimisi hatırlı köylüyü kırmaz.
Kimisi fakirin halini sormaz.
Kimisi alışkın, katiyen durmaz.
Çağırdığın yere gelmez muhtarlar.
Kimisinin fırsat geçer eline,
Dokunmaz kimsenin asla teline,
Kimisi sataşır yolda gelene,
Hayrını, şerrini bilmez muhtarlar.
Rüşvet vermeyene fazla kızarlar,
“Siktir git diyerek” birde azarlar,
Çokları var, pamuk gibi tozarlar,
Ne yapsan kadrini bilmez muhtarlar.
Cümlesiyle noktalanan bu şiir, ülke genelinde olduğu gibi Ünye dede sayıları bir elin beş parmağını geçmeyen özde muhtarlar için değil, sözde muhtarlar için kaleme alınmıştır diyor, saygılar sunuyorum.
Ahmet Yenin
Rüşvet Vermeyene Fazla Kızarlar..!
