Özgürlük…
Demir parmaklı pencereli, dört duvarla çevrili gri beton kutudan çıkıp, sevdiklerine kavuşmak.
Hasretleri gidermek.
Var olduğunu anlamak.
Bunun adı; özgürlüktür.
***
Sevgili Mustafa Balbay’ın güzeller güzeli kızı Yağmur’a sarılırken, gözyaşıyla aklıma düştü.
Paul Eluard’ın “ Özgürlük” şiiri.
Özgür vicdan, özgür yürek özlemiyle.
Özgürlükleri haksız kısıtlananlara, özgür kalmaları dileğiyle…
***
Okul defterlerime
Sıram ağaçlara
Kumlar karlar üstüne
Yazarım adını
*
Okunmuş yapraklara
Bembeyaz sayfalara
Taş, kan, kâğıt veya küle
Yazarım adını
*
Ormanlara ve çöle
Yuvalara, çekirdeğe
Çın çın çocuk sesime
Yazarım adını
*
En güzel gecelere
Günün ak ekmeğine
Nişanlı meyvelere
Yazarım adını
*
Tarlalara ve ufka
Kuşların kanadına
Gölge değirmenine
Yazarım adını
*
Uyanmış patikaya
Serilip giden yola
Hıncahınç meydanlara
Yazarım adını
*
Bulutun yosununa
Kasırganın terine
Tatsız kaba yağmura
Yazarım adını
*
İki parça meyvaya
Odama ve aynaya
Boş kabuk yatağıma
Yazarım adını
*
Yıkılmış evlere
Sönmüş fenerlerime
Derdimin duvarına
Yazarım adını
*
Geri gelen sağlığa
Kaybolan tehlikeye
Hatırasız ümide
Yazarım adını
*
Bir tek sözün şevkiyle
Dönüyorum hayata
Senin için doğmuşum
Seni haykırmaya…
ÖZGÜRLÜK
***
