Öcalan Desteklenmeli
(Bu yazı, akmakta olan kardeş kanının önüne geçmek amacıyla yazılmıştır. Hiçbir itham akan bu kandan daha ağır olamayacağı için her türlü ithama eyvallah çekiyorum)
50 yaşındayım ve hala haftada iki gün futbol oynuyorum. Bu nedenle ofsayt/ofsaid, direkt ve endirekt vuruşları çok iyi bilirim. Kimseyi ofsayta düşürmeden yazıma direkt girip; ”hükümet/devlet ÖCALAN’ı ‘direkt’ desteklemelidir” diyorum.
Hatırlarsınız, “APO ile görüşülmeli mi, görüşülmemeli mi” tartışmalarında en kestirme ve basit yoldan;
“Devlet terör örgütünün elebaşıyla görüşmez, onu muhatap almaz” diye zeybeklikleri yapılıyordu.
Bu hamaset dolu tartışmaların ardından daha birkaç ay önce “ÖCALAN’la görüşülüyor” iddiası –ki doğruydu- ortaya atılınca “ihanet”in bini bir paraya düştü. Ama daha sonra ÖCALAN, “Türkiye’ye getirildiği günden beri devlet adına sürekli kendisiyle görüşüldüğünü” açıklayınca da kamuoyunda hükümete karşı oluşan infial birden dinmiş oldu. Hükümetin hamasetten kurtulamayışının sebebi önceden bilinen kamuoyunun çok rahat manipüle edileceğidir.
Sağlıklı görüşmeler yapılmadan bu sorunun çözülmeyeceğini bilmeyen, bilip de gereğini yapmayan bugüne kadar akan kan bundan sonra da aksın demek istiyordur.
Kan akıyor ve analar ağlıyor. Elinin kınası henüz geçmeyen gelinler dul kalmakta, daha bir kere baba diyemeyen bebeler yetim kalmakta…
“Vatan sağolsun, şehitler ölmez” naralarının anlamsızlığını gözü teskerede olan gelin adayı bilir. “Şehit namirin (şehitler ölmez)” ifadesini ölen Kürt çocuğunun annesine sorarsanız ‘ye min mir (benim ki öldü)’ cevabını alırsınız.
Demem o ki;
Biz artık aynı ülkenin insanlarının birbirini öldürmelerine razı olamayız, olmamalıyız. Bunun için yapılması gereken her ne varsa yapılmalı. Kimse” PKK’ya boyun bükülsün, her şartı kabul edilsin” demiyor. Ancak 27 yıldır akan kan öldürerek durmadı ve bundan sonra bir o kadar öldürmelerle de sadece daha çok ocak söndürülür, daha çok annenin yüreğine kor ateş düşürülür. Dünyanın pek çok ülkesinde benzeri durumlar yaşandı, çözümler üretildi ve çözümle evlatlarının ölümlerine son verildi.
Bizim geldiğimiz nokta, artık kanı durduracak “tamamen insani ve vicdani” çözüm(ler) üretmektir. Bunun en basit yolu da elinde silahı olup sorunu derinleştirenleri silahlarını bıraktırmaya ikna etmektir.
İşte bu süreci ancak Abdullah ÖCALAN’ın başarabileceğini her aklı başında olan kabul eder.
ÖCALAN kendisiyle görüşen avukatları aracılığıyla yaptığı açıklamada devlet yetkililerinin kendisiyle görüşmesini açıklarken;
"Şunu söylemekte sakınca bulmuyorum. Heyetle en son bir görüşme daha gerçekleştirdik. Kamuoyunun bilmesinde fayda var. Böyle kritik ve sıcak bir dönemde bile görüşmenin sürmesi ciddidir, önemlidir. Silahları bıraktırma irademiz var. Açık ve net söylüyorum. Benim dışımda kimse silahları bıraktıramaz. En azından şimdi durum budur. Bunu ben söylediğim için böyle değildir, bu rolü ben kendi kendime biçmiyorum. Bunu herkes görüyor, herkes söylüyor, devlet de söylüyor, 'bir tek sen silahları bıraktırabilirsin' diyor. Burada görüştüğümüz devlet yetkilileri, bilinçli, deneyimlidirler, onlar da bunu söylüyor. 'Ancak sen bunu yapabilirsin' diyorlar. Herkes 'ancak sen yapabilirsin diyor'. Ben de bu rolden kaçamam. Gereği neyse yapmak istiyorum. Bunun için çok açık Sayın Başbakana buradan sesleniyorum. Bana rolümü oynamam için gerekli pratik araçların sunulması gerekir" diyor.
Doğrudur, silahları ancak kendisi bıraktırabilir ve bunu sağlayabilmesi için de elinin güçlü olması lazımdır. Çünkü PKK içinde ve dışında yavaş yavaş ÖCALAN’ın sorunu çözemeyeceği, oyalandığı kanaati hâkim olmakta ve kendi yöntemlerini (şiddet ve kan) esas almaları konusundaki görüş ağırlık kazanmaktadır.
Takdir edersiniz ki her örgüt içinde farklı fraksiyonlar ve üstünlüğü ele geçirmek isteyen gruplar bulunur. Bu durum PKK için de, bir başka örgüt için de geçerlidir. Kimi örgütlerde kendi devamını her şeyin üstünde tutan anlayışlar da olabilir. Devletler bu durumlarda silahsızlanmayı sağlayabilecek en etkili isimlerle görüşür. Çünkü birden fazla muhatap sizi çıkmaza sürükleyebilir, çözümü imkânsız kılabilir. Bu da sona yaklaşmışken yeniden başa; kanın tekrar akmasına götürür.
Bunun için öteden beri sürdürülen ÖCALAN görüşmelerinin daha sağlıklı ve sonuç getirecek şekilde sürdürülmesi gerekmektedir.
Bundan bir yıl öncesine kadar ÖCALAN’ı enforme eden, yönlendirmeye ve etkisi altına almaya çalışan bir “derin devlet” vardı. Onlar ÖCALAN’ı; “Devlet biziz, bütün ipler bizim elimizde, AKP veya başka hükümetler bizim kontrolümüzdedir” telkinleriyle büyük oranda ikna etmişlerdi. Dolayısıyla hükümetlerin bütün uğraşları bu derinliklerce heba ediliyordu.
Ayrıca bu sorunu derin devletin “izni” olmadan çözmeye kalkan herkes en acımasız şekilde cezalandırıldı. Olumlu yaklaşımlarından dolayı SABANCI ailesi cezalandırıldı. Rahmetli ÖZAL barış ortamını hazırlamak istedi canından oldu. Rahmetli ERBAKAN keza çözmek amacıyla yetersiz de olsa adımlar atma niyetini belli eder etmez 28 Şubat’la devrildi. ERDOĞAN hükümeti de iyi niyetini her açıkladığında takozlarla karşılaştı. Ak Parti iktidarının ilk yıllarında birileri darbe planlarını ÖCALAN’La paylaşarak “bu hükümet bugün gidecek-yarın gidecek, darbe oldu olacak; hatta halk hareketi ile RTE hükümeti yıkılacak”. Bunlar tutmayınca AYM üzerinden kartlar açıldı ve Ak Parti kapatma davasıyla karşı karşıya kaldı. Bütün bunlar ÖCALAN’ın Ak Parti hükümetine güvenmemeyi esas almasına sebebiyet verdi. Gidecek olan hükümete -üstelik muktedir de değilse- neden güvenilsin ki? Nasıl olsa sorun devletin yol açtığı sorun ve yine devletle çözülmesi gerekir. Hükümet olup da kendi hükümetini/iktidarını sürdüremeyecek olan bir iktidarla ne konuşulacak ki? Kaldı ki o süreçte ÖCALAN’la yapılan görüşmelerde de devlet adına değil, derin devlet adına ERGENEKON’cu tayfa etkili oluyordu.
Ancak geçtiğimiz yıl hükümetin Sayın Cumhurbaşkanıyla beraber sürdürdükleri YAŞ direnişi sonrası ve daha önce MİT’in başına Sayın ERDOĞAN’ın çok güvendiği Hakan FİDAN getirilince ÖCALAN ile görüşmeler daha sağlıklı yürümeye başladı. Hakkını teslim etmeliyiz ki bundan önce İmralı’nın kontrolü -ağır da olsa- Adalet Bakanlığına devredilmesiyle görüşme sürecinin p/arametreleri tamamlanmış oldu.
Geldiğimiz nokta ÖCALAN’la barış/silahsızlanma süreci oldukça sağlıklı işlemektedir. Provokasyonların birbiri ardına gelmesi de derin organizasyonun eskisi gibi ÖCALAN’a ulaşamamalarından kaynaklanmaktadır. O zaman ÖCALAN’ın daha önce örgüte hâkim olduğu gibi yeniden hâkim olması gerekmektedir. Sözünün örgüt tarafından karşılık bulması ve eylemsizlik kararlarının sürmesi için ÖCALAN’ın örgüte verdiği mesajların PKK tarafından gerçekçi olduğunun kanaatinin tam olarak yerleşmesi lazım. Zira örgütün bir kısmı ÖCALAN’ın mesajlarının gerçek bir temele dayanıp dayanmadığı konusunda çekince sahibidir. Bir de Öcalan Türkiye’ye getirildiği ilk gün “ben, bana verilecek göreve hazırım” meyanında bir şeyler söylemiş ve örgütün bir kısmını hayal kırıklığına uğramıştı.
Üstelik ÖCALAN’ı by-pas etmek isteyen grup örgüte;
“ÖCALAN oyalanıyor, görüşmeler kandırmacadır, ÖCALAN esaret altında olup telkinlere boyun eğmektedir” gibi doğru olmayan haber ve telkinlerle amaçlarına ulaşmaya çalışmaktadırlar.
Bütün bunları dikkate aldığımızda;
ÖCALAN ile yapılan görüşmelerde barışı getirecek, PKK’nin silah bırakmasını ve kardeşliğin teminini sağlayacak yol ÖCALAN’ın desteklenmesiyle mümkündür. Artık bazı şeyleri tabu olarak görmemizin anlamsızlığını görmemiz gerek. Dedim ya, kan akıyor ve anneler ağlıyor. Kimse bizi “akan bizim kanımızdır, aksın” deme hakkına sahip değildir. Aslolan yaşatmaktır, öldürmek değil. Yüce dinimiz esenlik dinidir, bir insanın ölümünü bütün insanların ölümüne eş tutar. Hal böyleyken ajite sloganlarla “kan” istemek ahlaki de değildir. Bugün yapmaktan çekindiğimizi 3–5 bilemediniz 10 yıl sonra yapmak zorunda kalacağı. Ama o zaman kaç on bin çocuğumuzun cenazesinde ayakta duramayan, yere yığılan annenin yüreğini yakmaya razı olacağız merak ediyorum. Sizleri bilmem ama ben tahammül limitimi çoktan aşmış bulunuyorum…
Mademki kanın durmasını istiyoruz, mademki şiddet bitsin istiyoruz o zaman yapılacaklar belli;
ÖCALAN’ın çok da yabana atılmaması gereken talepleri karşılanmalı. “Taleplerimizde makul bulmadıklarını hükümet söylesin, değiştirilebilir, müzakere edilir.” Mesela son açıklamasında o kadar masum ve risksiz bir talepte bulunuyor ki kabul edilmemesi akla ziyan.
ÖCALAN;
Başbakan bir çağrı yapabilir; "biz bu işin silahlarla çözülmeyeceğine inanıyoruz. Bu meseleyi demokratik anayasal yöntemlerle çözeceğiz" derse, bir haftada hallederiz. Ayrıca mesela operasyonlar durdurulmalı, seçim barajı düşürülmeli, yeni anayasa da 74 milyonun kuşatılacağına dair detaylar verilmelidir. Akabinde “barış konseyi/komisyonu ile ilgili olarak devlet/hükümet açıklama yaparak ÖCALAN’ı doğrulamalıdır. Zeybeklik moduna girip kanın akmasına sebebiyet vermenin vebalini taşıyamayız. ÖCALAN desteklenmezse şiddet yanlıları PKK içinde ÖCALAN’a karşı güçlenirlerse Allah korusun bugünleri çok ararız.
Ben bu vebalden kurtulmak için bedenimi kurşunlara, bombalara hedef etmeyi göze almış bulunuyorum. Siz ise sadece dua edin yeter…
Ahmet Ay kardeş. DEVLET İDARE ETMEK, MİLLİ DEĞERLERİ KORUMAK, VATANIN BÜTÜNLÜĞÜNÜ KORUMAK, 50 YAŞ OLSA BİLE TOP OYNAMAYA BENZEMEZ..SEN SAMİMİ OLABİLİRSİN, ESAS artin agopyan OLAN APO'yu orada tutan kuvvet ve devlet ile pazarlık yapan zihniyet kim, bilir misin?
Temmuz 25th, 2011 at 16:22Eğer o adam suçlu ise cezası kesilir ve dava biter, suçsuzsa serbest bırakılır. PKK. olayları altında gizlenen gerçekleri benim sütunda ve yazılarımda okursan, isabetli olur. Bu başlıkla bir yazı yazmak bile, ihanet olur, kusura bakma, iyi düşün...
Vallahi üstadım ne yalan söyleyeyim, "...benim yazılarımda okursan..." tavsiyenize uyarak Kürt Sorunu hakkıda yazdıklarınıza bakayım, ne de olsa bizden büyüktür, birşeyler öğreneyim dedim. Ne öğrendiğimi en sona bırakayım da tavsiyeli yazılarınıza baktım.
Temmuz 25th, 2011 at 19:26En "HİT" cümleniz; "Çünkü; Kürtçe diye bir dil yok." dışında ki tespitlerinize bakalım;
1) "Kürt ulusu yoktur"
2) ABD-İsrail-İngiliz Muhipler Cemiyeti,
3) Kürtçe gramer, sözlük yoktur,
4) Diyarbakır Kürtçesinin yanına Zazaca lehçesi koydular TRT6 yine izlenmiyor.
5) Zazaca, Kırmançça, Solhanice, Dimillice, Bohtanice var...
6) Güneydoğulu sanatçıların kasetleri satılmadı
7) Türkiye'nin % 6'sı...
8 ) Dağdakilerin % 90'ı bölge insanı değil,
Ve diyorsunuz ki;
"Bu millet çatışma istemiyor. Refah istiyor, kalkınma istiyor,iş istiyor, aş istiyor, kaliteli eğitim istiyor, insanca yaşama istiyor..”
Şimdi ben ne diyeyim? Siz yaşça benden büyüksünüz ve ben siteNin yazı editörüyüm. Size saygısızlık yapmamaya özen gösteriyorum. Siz yorumunuzda itham, hakaret etmiş olsanız da...
Üstadım aslında "Kürt diye bir ulus, dil yoktur" diyen biriyle tartışmaya tenezzül etmem; farkım anlaşılsın diye. Ama dedim ya, siz başkasınız. O ulus olmayan Kürtler, dili olmayan Kürtler var ya işte onların arasında "uzun yıllar muhtarlık, öğretmenlik, müdürlük, araştırma yapan biri"siniz.
Bu sebeple size cevap vermemek saygı da kusur anlamına gelir diye düşünüyorum.
İngiliz Muhipliği ingilizceye en çok sarılanlardır. Onları baş tacı edenlerdir.
Kimlerdir? Kürtler kesin değil.
Kürtçe gramer-sözlük için keşke bir Google taraması yapsaydınız. Gramer çok geniş, sözlük onlarca...
TRT6 bölgenin en çok izlenen kanallarındandır. Dil-lehçe farklılıkları Türkiye için Edirne lehçesi ile Antalya lehçesinden daha fazla bir farka sahip değildir. Bunu bilmeniz lazım; Azerice, Özbekce, Türkmence, Türkçe ne kadar da anlaşılmaz lehçeler. Bir tek Kürtçe lehçeleri için geçerli değil ki.
"Solhanice, dimillice, buhtanice" insaf be hocam! Bunları nereden çıkarıyorsunuz? Bilmeden yazıyorsanız lütfen birazcık Kürt Konusunu okuyun, yok bilerek bu aslı olmayan şeyleri yazıyorsanız (yok, saygıda kusur etmeyeceğim)
Güneydoğulu sanatçıların kasetleri bu ülkede en çok satılanlar listesinde, bunu da mı bilmiyorsunuz?
% 6 meselesi başlı başına bir bir bir (yok saygısızlık yapmayacağım)Devletin resmi rakamları % 25 Kürt nüfusundan bahs eder. Bence de % 30 dan zırnık eksik değil. Nasıl % 6 oldu?
Dağdakilerin % 90'ı bölge insanı değilmiş!
Hocam ya,
yazmadan önce konu hakkında ne olur biraz okusanız da ondan sonra yazsanız, üzülüyorum ama...
Şimdi sizin yazdıklarınızı tavsiyeniz üzerine okumuştum ya, işte ne öğrendiğimi söyleyecektim:
Ön yargı insafın önüne geçmişse yapabileceğim birşeyin olmadığını bir daha öğrendim. Bir de siz hocalardan öğrendik ki, bir konu hakkında konuşmadan-yazmadan önce o konu ile ilgili (sizin kimi konularda yaptığınız gibi) araştırma yapılır, öğrenilir ve sonra dile getirilir. Yoksa (hayır saygı da kusur etmeyeceğim)
Bana ihanet yakıştırmasında bulunmadan önce benim gibi kaç yiğidin bu memlekette tanklara, bombalara, mayınlara göğüs gererek-açarak "ille de kan dursun" diye meydanlara çıktığımı bilmeniz gerekiyordu, İlhan YARDIMCI ağabeyim...
Ya Ahmet abi
Temmuz 26th, 2011 at 14:33Yukarıda cevap yazdığınız yorumu okuduktan sonra İlhan Bey'in yazılarına ihtiyaç duymadım doğrusu .Sadece özgeçmişine baktım ve sadece "yazık "dedim.İşte akan kanın müsebbibi bu zihniyettir,bu.Dur bakalım daha kaç kınalı el tabutlara sarılacak.daha kaç bebe anlamsız anlamsız babalarının tabutlarına bakaca.Annem daha ne kadar süre dağdaki yeğeninin yolunu gözleyecek.
Bu tür yorumlara cevap verecek kadar zamana sahip değilsiniz,ahmet abi.Cevap vermeyin ki, herkes adı eğitimci olabilir ama kendini aydın hissetmesin.
saygılarımla
ahmet-nihat ikilisi:e adamı bir de ayağınıza çağırıp tokatlasaydınız! ahmet bey, Solhanice, dimillice, buhtanice olmadığını mı iddia ediyorsunuz? Siz ilhan beyin konuyu bilmediğini ve araştırmadığını neye göre söylüyorsunuz? bir dövmediğiniz kalmış, "muhatap almazdım da, vay ben koskoca editörüm de". görende anadolu ajansının editörü filan zanneder
Ekim 27th, 2011 at 09:52Şakir bey,
Ekim 27th, 2011 at 10:01Yazdıklarımı anlama kapasitenize göre yorum yapmışsınız. 3. sınıf ülkenin 5. sınıf güvenlikçisi gibi davranmayın. Türkiye yeni bir sabaha yepyeni bir başlangıçla uyandı. Lütfen bu mutluluğumuzu bozmadan, olur mu?