Ne Güzeldik Biz…
Farklı kültürlerden gelen komşularımız, hayatımın en güzel renklerinden biriydi.
80 yaşındaki Matilda yaşadığı onca yoksulluğun ardından rahat etmesini gülerek anlatırdı, keyifli kahkası mirasım oldu. Kapımı çaldığında elinde ya matsa (hamursuz ekmeği) olurdu ya çeşit çeşit reçeller. Mücvere benzeyen
Fongos yapardı sık sık. Fransız kökenli Cladue yani Türkan Ablamız vardı. Annesinin ipek şallarını takar, Fransızca şarkılar söylerdi.
Matilda vefat etti, Türkan Abla Hollanda’ya yerleşti. Başka apartmana taşındığımda, bir süre bu renkleri aradım. Komşum yok ama kültürlerini yaşatan arkadaşlarım var ve onların bayramlarında, cenazelerinde, törenlerinde olmaktan keyif alırım. Hoşgörü ve demokrasinin kök suları, birlikte yaşamanın zenginliğinden beslenir. Kültür dünyana gökkuşağı açar.
Türkiye’yi hayran bıraktıran İzmir duruşu var ya, çok renkliliğin ahengindendir. Ancak kimi zaman öyle gelişmeler yaşıyoruz, sanki ayrımcılık bu kenti de çökertmeye çabalıyor.
İzmir’in kalan Levanten, Rum, Ermeni, Musevi aileleri görünür olmaktan çekinmeye başladı, içe kapanıklılığın tercih edildiği tersine süreç yaşanıyor. Belki, nereden eseceği belli olmayan siyasi rüzgarlara karşı ürküntünün tezahürüdür bu.
BASMACI YUSUF
Hisarönü’nde 50 yıldır esnaflık yapan, ‘Basmacı Yusuf’ adıyla tanınan Yosef Hoba (78) geçtiğimiz hafta vefat etti. Ölümü öyle bir şey yaşattı ki, benim ve hatta kentin ruhu zedelendi. Hisarönü’nün simge isimlerinden Hoba vefat edince, dükkan komşuları Hisar Camii’ne giderek, kısa bir anons yapılmasını istediler. Vefat eden her esnaf için yapıldığı gibi...
Cami hoparlöründen ‘Çarşımızın esnaflarından Yosef Hoba vefat etmiştir. Cenazesi saat 16.00’da Altındağ Musevi mezarlığında defnedilecektir’ denmesi yetecekti. Epi topu bu kadar. İmam kabul etmedi, komşular Konak İlçe ardından İl Müdürlüğü’nü aradılar. Her yanıt olumsuz gelince Ankara Diyanet İşleri Başkanlığı’na ulaşıldı. Nafile. Yosef için can hıraş çaba harcayan dostlarının tümü Müslüman. Olmadı, Hisarönü’nün 50 yıllık Basmacı Yusuf’unun cenazesine çoğu komşu gelemedi. Komşuları, bir anonsu mekruh görülen Yosef Usta’yı bakın nasıl anlatıyor:
“Cuma namazı saatinde Hisarönü çok kalabalık olur, cemaat camiye sığmaz. Yosef, kartonları kesip namazı kılmaya gelenler için yere seren, namazdan sonra da toplayıp kaldıran bir insandı.” Tam 36 ay askerlik yapmış Yosef Hoba. Komşuları tarafından sevilmiş bu vatanın insanı olmuş. Camiden cenazesini anonslamayı çok gören kim varsa, yazıklar olsun.
Bu kent, asırlar boyu İslam dininin kucaklayıcığını sizlere rağmen simgelemeye devam etti. Şimdi çekin elinizi.
Kitap Fuarı taşınmamalı
Dolu geçti 21. İzmir Kitap Fuarı. Akın akın gelen öğrenciler, sayısı artan Egeli yazarlar, geçen yıla göre katlanan ilgi güzeldi. Birkaç kez uğradım, kitaplar aldım, panelleri olabildiğince takip ettim ve tüm bunları, kitap fuarı kentin merkezinde olduğu için yapabildim. Öğrendik ki, seneye kitap fuarı, Fuar İzmir’e Gaziemir’e taşınacakmış. Bu ilginin yarısını bulamazsınız.
Fuar İzmir’in görkemi, kitap fuarının ruhunu yakalamaya yetmez. Dolup taşan bir fuar varken, çözüm taşımak değil, yerinde güzelleştirmek olmalı, eğer alan ‘Kültür’ park olarak yaşatmak isteniyorsa.
