Mutlu Söylem Mutsuz Ülke
Gelişmemiş tüm toplumların sanki söylenince tüm sıkıntılarını giderecek türden sloganlaşan söylemleri vardır. Malesef her ülkenin olduğu gibi Türkiye’nin de böylesi sloganvari söylemleri var.Onlardan birisi de; yıllardır söylenen “Ne Mutlu Türküm Diyene” söylemidir. Ama maalesef bir türlü mutlu olamıyor Türkiye…
Evet, yıllardır “Söyleniyor” ama bir türlü mutlu olunumayırdu… Aha yine söylüyorum “Ne Mutlu Türküm Diyene” ama yine mutlu olamıyorum, zorla mı! Yıllardır “Söyleniyor” ama hala açız. Söz karın doyurmuyor!
Ben sadece, bizzat ülkenin Başbakanının partisinin Genişletilmiş İl Başkanları Toplantısı'nda; "azınlık" değil ülkenin "asli unsuru" dediği Kürtlerden bahsetmiyorum. Kürd’ü, Çerkez’i, Arab’ı, Türk’ü, Abaza’sı, Rum'u, Ermeni’si vs. Türkiyede yaşayan tüm halklar yıllardır “Ne Mutlu Türküm Diyene” diyorlar, ama bir türlü dış mihrakların ‘tesirinden-etkisinden’ kurtulamıyorlar. “Ne Mutlu Türküm Diyene” söylemi bir türlü o hipnozu kıramamakta…
Ülkenin ovalarında, dağlarında, karakollarında, okullarında okutulan kitaplarında, öğrencilerin her sabah okuduğu 'Andımız'da; “Ne Mutlu Türküm Diyene" yazılıdır, ama hala hala insanlarımız ölüyordu…
Evet, "Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşayan, Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran herkes Türktür” demek ve bunu dayatmakla insanlarımızın ölmelerinin önüne geçilmiyor maalesef. Ama maalesef bizler o "sihirli" lafları söyledikçe ülkenin insanları ölüyor ve o ayakları altında Cennet olan anaların göz yaşları dinmiyor, ciğerleri ise hala yanmaya devam ediyor.
Kimileri bu söylem; yurttaşların güven içinde yaşaması, yeni dünyaya entegre olması vb. hasletleri oluşturmak için söylenmiştir, diyebilir. Evet, savaşlardan yeni çıkan, Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş yıllarında “Türk Ulusu’na” güven kazandıracak, ekonomisi kötü olan bir ülkenin yurttaşlarının oluşan yeni bir yönetime entegre olmasını sağlayacak, bu yönetimin kökleşmesi için halkın öncelikle kendine güvenmesini sağlayacak, ardından görevlerini olabildiğince iyi bir şekilde gerçekleştirip ülkeyi ileri uygarlık düzeyine çıkaracak bir söylem gerekmekteydi.
Bu güvenin sağlanabilmesi için karizmatik bir liderin sloganlaşacak bir söylemi yeterli olacaktı. O dönemdeki karizmatik lider, tüm bu hasletleri yurttaşlara vereceğini sandığı o ‘Sihirli’ söylemi belirlemiş olabilirler. Ama tabiri caizse, Ne hûn mutlu oldınız ne jî bizi mutli ettınız! (İroni) Zira bu kadar yıl aradan sonra, ülkenin ekonomisi hala kötüyse, hala ileri uygarlıklar/medeniyetler sevyesine ulaşılamamışsa ve halk hala birbirine güvenemiyorsa bir yerde bir yanlış var demektir.
Zinhar benim, kendi özgür iradeleriyle “Ne Mutlu Türküm Diyene" diyerek mutlu olanlarla bir bir proplemim yok, olamaz da! Proplem dayatma zihineyetinde ve kültüründe.
Artık Kürdlerin mutlu olmaları için türkleşmeleri adına fada edilen canlara yazık! Herkesin kendince ve sansürsüz mutlu olma zamanı gelmiştir. Aynı gök kubbenin altında, artık Kürdlerin Kürd olarak, Türklerin de Türk olarak mutlu olma zamanı geldi.
Hatırlayın! O “Sihirli” sözü söyleyenler: “Cumhuriyet sizden düşünceleri hür, vicdanı hür, irfanı hür nesiller ister” de demişlerdi. Oysa bırakın sınıflardan düşünceleri hür, vicdanı hür, irfanı hür nesillerin çıkması, sınıflara böyelesi nesillerin girmesi yasak olan dönemleri hatırlayın. Hatta milletin meclisine dahi öyleleri alınamıyordu.
"Türk milleti çalışkandır, Türk milleti zekidir..." de demişler, ama hani nerde o çalışkan ve zeki millet! Artık yeni bir sihirli kelimeye, yeni bir söyleme ihtiyaç var. Yoksa başka “sihirli” sözcük üretecek kadar çalışkan ve zeki değil midir Türk Milleti!
Birilerince bir türlü beğenilemeyen Tasavvuf anlayışında dahi her yüzyılda bir "Muceddid" geliyormuş. Ve Tassavvuf anlayışını yeniletiyormuş! Tasavvufi bir Reformist yani. Türkiye'ye de bu bağlamda yeni bir "Mucceddid" reformist gerek sanırım...
Zaman, her kesin arzu ettiği dilde ve şekilde türkü söyleyerek ve arzu etttiği dilde ‘Islık çalarak’ mutlu olmayı hak ettiği zamanıdır. Ölümlerin, açlığın ve huzursuzluğun önünü keseecek bu yeni söylemi oluşturanlara ve geliştirenlere ne mutlu!
