Müslümanca Çözüm Önerileri
Her soruna o sorunun sebeb-i zuhuruna uygun çözüm önerileri ile yaklaşılmadıkça mevcut sıkıntıları bertaraf etmenin mümkünatı bulunmamaktadır.
Ama bizde b/öyle mi oluyor?
Mesela dindarların sorunu, Kürt Sorunu, Alevi sorunu, özgürlükler…
Tek tipçi, inkârcı proje tutmayınca,
Asimile edici, entegrist, totaliter yöntemler,
O da tutmayınca,
Güvenlikçi ve fişleyici yöntemlerin yetmezliği bilindiği halde devreye kondu.
Denek olduk vallahi...
Bu memlekette en olmaz şeye demokratik çözüm aranabiliyor, liberal, global emperyalist ve kapitalist ve de komünist çözüm önerileri havada uçuşabiliyor… Bu önerilerin bugüne değin çözüm olup olmadığını da herkesle tartışabiliriz. Adına çözüm dedikleri önerilerin pek çoğunun çözümsüzlükten öte bir işe yaramadığını da gördük. Zira inkâr ağırlıklı söylemler tutmayınca asimilasyon politikaları devreye sokuldu. Entegrasyon fikri, toplumu bozamayacağını anlayan çevrelerin bu sorundaki yeni “çözüm” politikası oldu. Velhasıl çözümsüzlük bir kadermiş gibi gösterildi. Aydınların, insan hakları temsilcilerinin ve evrensel hukuk normlarını isteyenlerin çabaları takdire şayan olsa da dikkate alınmadı.
Sıra Müslümanların çözüm önerilerine gelmişti. Aslında çok geç kalınan bir teşebbüs olmakla beraber yeni bir başlangıç için son derece ehemmiyet arz ediyordu.
Herkesin çabasına iyi niyet ön kabulüyle yaklaşıldığında değerliydi. Ama Müslümanların kendi dini esaslarından, kaynaklarından, müktesebatındaki çözüm arayışı çabalarına;
“Neden ve nereden icap etti” gibi tuhaf sorularla taciz atışlarının başlaması manidardır.
Tamam, anlıyoruz;
Müslümanlar asırlarca ellerinin altındaki çözüm üretecekleri menba’a “sırf yetkinliklerine olan güvensizliklerinden dolayı” dokun(a)madılar. Oysa bugün artık memlekette kendini bilen, nefsini bilen, Rabbini tanıyan ve Rabbinin yeryüzündeki halkının dertlerini dert edinen bir topluluk bulunmaktadır. Böyle bir sorunu bu sorumluluk ve duyarlılıkla kendilerine görev addedenler çözümlerini ortaya koyuyorlar. Bunun neresi garip?
Gelelim Müslümanların (İslami) Çözüm Önerilerine.
İslam, insanların/inananların ilişkilerini belirlemede başat rol oynamaktadır. Öyle ki birey ve toplum ilişkilerini sabit kriterlere (doğruluk, adalet, dürüstlük vs.) bağlayan din bu konuda insana hemen hemen inisiyatif hakkı tanımamıştır. Din va’z eden Xaliq (Halik) beşeri ilişkilerde insanı -inancıma göre insanı benliğiyle, zaaflarıyla, ihtiraslarıyla vs. çok iyi bildiğinden olsa gerek- bağlayıcı emirlerle mükellef hale getirmiştir.
İnsanların yaşama haklarının kutsallığı,
İnançlarını yaşamalarındaki serbestîsi, insanlar tarafından engellenemez. Bütün insanların eşitliği ilkesi gereğince ve her farklılığı ilahi hikmet ve O’nun ayeti/mucizesi mucibince değerlendirdiğimizde kardeşliğin, insanca yaşama haklarının hiç kimse tarafından sınırlandırılamayacağını anlamakta zorlanmayız. Böylece kendimiz için istediğimizi ve kendimiz için istemediğimizi başkaları için de aynı minvalde düşünmeliyiz. Eşitlikse bu, kardeşlikse böyle inanmalı ve yaşamalıyız.
Bu ülkede 80 yıl boyunca daima “birileri”nin hakkı vardı. Hakk(ları)ı gasp edilmiş kesim için ise olumsuz/kötü yakıştırmalar reva görülüyordu. Kuyruklu Kürt, imansız Alevi, yobaz/mürteci/dindar vs.
Oysa Kur’an’ı Kerim’in oluşturduğu bilinç ve anlayış 6 milyar insanın tümünün eşit haklara sahip olduğu olmalıdır. Bu perspektifle Kürt sorununu değerlendirme gayretlerine “nereden icab etti” demenin anlamsızlığını yadırgamıyorum. Ancak müslümanca çözüm derken özellikle “İslami”liğinin kuşatıcı yönü esas olmalıdır.
Kitab-ı Mubin’in oluşturmak istediği bilinç insanların özgür, eşit, adil ve hakkaniyete uygun yaşamalarını esas almayı gerektirir. Bizim yeryüzü halkını ayrı-gayrı kılma hakkımız yoktur.
Nasıl mı?
Bir sonraki yazıda…
