Katlettiğimiz Gelin (Nif)…
İzmir’in Kemalpaşa ilçesi.
Eski adı Nif. Rumca; gelin.
İsmi; güzelliği, süsü, bereketinden konulmuş.
Tarihin her döneminde yerleşim olmuş.
Maşa, karaçam, kızılçam kaplı tepeleri…
Dünyaca ünlü kiraz ve meyve bahçeleri tarihe kayıtlı.
***
Evliya Çelebi ünlü seyahatnamesinde şöyle anlatır:
“ Yalçın kayalar arasında kalesi, kulelerinden akan soğuk suları vardır. İçinden elini uzatıp iki tas su çıkarmak mümkün değildir”
***
Bir zamanlar öyleydi.
Bornova Çiçekli köyünden doğan Nif çayı, Kemalpaşa ovasını tümüyle geçer, Manisa’da Gediz nehrine karışırdı.
Şıkırdayarak akan çay, her metreye bereket verirdi.
Atatürk, kurtuluş savaşı sırasında bu güzelliğe aşık olur, bir gece burada konaklar…
İlçenin adı “ Kemalpaşa” olarak adlandırılır.
***
Bugün…
Kemalpaşa’da çeşmeler akmıyor.
Su yok.
Ne yerüstü, ne yeraltında.
Evlerin çeşmesinden “tıss” sesi gelmekte…
Ağaçlar kurumaktadır.
Nif çayı zaten 20 yıldır akmamaktadır.
Sayfiye yeri çınar kaynakları çoktan kapanmıştır.
***
Kemalpaşa’yı hep birlikte kuruttuk.
Suyu bol…
Kaynağı bitmez…
Nesiller boyu tükenmez uydurmalarıyla tarımı bir kenara ittik, suya dayalı sanayi tercih ettik.
Kimya, kağıt, deterjan fabrikalarını plansız programsız kurduk.
Toprağın hakkı suyunu hoyratça kullandık.
Yetmezmiş gibi…
Sanayi atıklarını suya karıştırdık, toprağı alttan-üstten zehirledik.
Bir de kontrolsüz göç eklendi, nüfus patladı.
Sonuç; ortada.
***
Yanıyoruz;
Su, su, su diye…
Ağlaşıyoruz;
Nasıl bitirdik, neden tükettik?
Çare arıyoruz;
Kuyular açalım, hatlar çekelim.
Her türlü yatırımı yapalım.
Susuzluk yaşamayalım.
***
Bedava yok ettiğimiz Nif’i…
Para, teknolojiyle yaşatmaya çalışıyoruz.
***
Öldürdüğümüz gelin geri gelir mi?
**********************
