İnkâr…
Hayatın her döneminde vardır.
Hukukta savunma biçimidir.
Gerçeği söyleyecek cesaretin yoktur.
İnkâr edersin.
Doğruyu kabullenmez yalan söylersin.
İnkârı kullanırsın.
Karşındakini değil, kendini kandırırsın.
İnkâra sığınırsın.
***
İnkârcı, çift savaş verir.
Önce kendini yalana alıştırır.
Sonra karşındakini ikna için zorlanır.
İnkâr eden akıllı olmalıdır.
“ Yukarıda Allah var…” diye söze başlamalı.
“ Yazıklar olsun, ona mı, bana mı inanıyorsun” sinirli feryatla devam etmelidir.
Eş zamanlı olarak…
Hem suçlu, hem güçlü bir de üzerine mağduru oynamaktır.
Pişkinlik unutulur, yüz kızarırsa…
Yakayı ele vermek kaçınılmazdır.
***
İnkâr (kabul etmeme, tanımama); yarım yamalak olmamalı.
Gevşememeli, iyi kapaklı hazırlanmalı.
Sızdırmamalı, contası iyi sıkılmalı.
İyi tasarlanmalı
Güzel pazarlanmalı
Akıllı uygulanmalıdır.
Bu şekilde inkârı beceremeyen…
İkrarcılığa (açıkça söyleme) teslim olup, rezilliğin kapısından dönmelidir.
***
Seçim zamanı.
Sandık başına sayılı gün kaldı.
Liderler, adaylar oy kapma telaşında.
İnandığını, inanmadığını söyleyenler gırla.
Ve de inkâr.
Sanki siyasette milli spor.
***
Ne ortaya çıksa…
İnkâr ediliyor.
Şahidi, belgesi konsa…
“ Hâşâ” deniliyor.
İtirafın ölümcül, inkârın yaşamsal olduğuna inanılıyor.
***
Çok ama çok akıllıysan…
İnkâr et.
Yakalanırsan…
İnkâr ettiğini de inkâr et.
Ama, nereye kadar?
***
Unutmayın.
İnkâr; tutsaklıktır.
Eldeki kelepçe, ayaktaki prangadır.
Yüreğin, beynin daracık kafestedir.
İnkâr ettiğin gerçeklerden kaçış yolu yoktur.
***
İnkâr ettiğin o şey var ya…
Bir gün mutlaka karşına çıkacak…
Seni mahkûm edecektir.
*************
