İki S’e!
Ne mi demek istiyorum?
Şunu: Siyaset ve Servet!..
İnsanların iflahını kesen iki kavram..
Eğer akıntıya kapılırsanız sonuç harap!
Ya Allah’a kaçacaksınız yada Allah’a kaçacaksınız…
Allah’a kaçmak yada Allah’a firar etmek! (51/50)
Bence, Allah’ı aramak, bir aşk yolculuğudur.
Bulmak ise mutlu son...
İman etmek ise iki kere mutlu sondur.
İmanla aydınlanan kalpleri artık hiçbir şey karartamaz.
Ne dünyevi hırslar ne de nefsani arzular…
İman kariyere, paraya, mülke, makama, koltuğa feda edilemeyecek kadar değerlidir.
İman, Allah ile kul arasındaki köprüdür.
O köprü, bizi sonsuz huzura ve mutluluğa götürür.
En önemlisi de Allah’ın rızasına götürür.
Bugünün bilgi ve anlam kargaşasında Allah’ı, hurafeler ve Müslümanların yanlış uygulamaları ile kaybetsek de O’nu yeniden bulmak mecburiyetimiz var. Allah’a yeninden iman etme sorumluluğumuz var.
Allah, şu muhteşem kâinat ile muhteşem kitabı Kur’an ile ve güzel elçisi son Peygamber ile bize, O’na ulaşabileceğimiz her tülü yolu açmış ve yardımı yapmıştır. Bundan sonrası yine Allah’ın biz insanoğluna hediyesi olan akıl ile bulmak ve kalp ile sevmeye kalıyor.
Bunu yapmamak için bahanemiz yok.
Eğer varsa da kendimizi kandırıyoruz.
Her şeyiyle mükemmel olarak yaratılan insan, tüm bu yaşamı boyunca, “Neden yaratıldım, kimim, nereden geldim, nereye gidiyorum?” gibi varlık sorularına cevaplar aramazsa, hakikat yürüyüşünü bırakırsa, ahirette Allah’ın karşısına çıktığında, söyleyecek sözü de yoktur.
Bu cümlelerden sonra, yolu Allah’tan geçen, iman için dertlenen, beynindeki soruları hiç susturmayan ve kalbindeki aşkı hiç söndürmeyen birileri ile karşılaşırsam, ne mutlu bana.
Bunun için binlerce şükrederim Allah’ıma.
Sözlerin en güzeliyle sözlerimi noktalıyorum;
“..(Yusuf) Rabbim, Sen bana mülkten bir nasip verdin ve bana hadiselerin, “rüyaların” tabirini öğrettin. Ey gökleri ve yeri yaratan Rabbim, dünya ve ahrette benim velim Sensin! Benim ruhumu Müslüman olarak al ve beni iyiler arasına kat!" (Yusuf Suresi 12/101
ATATÜRK KÖŞESİ
Cumhuriyeti kuranlar onu korumaya da muktedir olmalıdır…
DÜŞÜN-TAŞIN
Her şeyi bilen insanlar cenneti bu ülke. Bilmenin olgunluğundan eser yok, çünkü eleştirel düşünme, sorgulama, araştırma, yorumlama, analiz ve sentez etme yeteneklerinin beslenmediği aksine aç bırakıldığı bir ülkede yaşıyoruz. Biat etme ve kitlesel hareket etme psikolojisinin dışladığı bireyin doğası gereği yabancılaşması söz konusu. Kendisi olma, özgür olma, birey olma sürecini yaşayan insanların yaşadığı boşluk duygusunun tamda orta yerindeyim. Umutlu olduğumu söylemek isterdim ama umudum yok. Sesi gür çıkan boş davullar gibi her yerden sesler yükseliyor.(Sezai TOPAL)
AFORİZMALARIM
Kendimle ve hatalarımla dalga geçmeye bayılıyorum!..
