content

ikradan-mahyaya-aydinlanma

05 Kas

İki Cihan Üfrük Olsa Sönemem

Sevgili okur!

İnsan demek hiçbir değerin kendisiyle ifade edilemeyeceği bir yüceliktir. Bütün insanlar insan olmanın gerektirdiği bir sorumluluk altındadırlar. İnsanın var olmasının sorumluluğu yaratılış gayesine yani fıtratına uygun yaşamaktır.

İnsanı diğer canlardan ayıran tek faktör AKIL’dır.

Aksi halde diğer debelenen yaratıklardan farkı kalmaz!

İnsan, azar!

İnsan, nankörleşir!

İnsan, saygısızlaşır,

İnsan, müstağnileşir,

İnsan, dünyada ebedi kalacağını zanneder!

İnsan,  zalimleşir yani zulmeder!

Oysaki, fıtratının sesini dinleseydi,

Var olmanın sorumluluğunu  hissetseydi,

İNSAN olarak yaratılmış olmanın sorumluluğunun sorusunu sorsaydı?

Rüzgarın önünde sürüklenen bir yaprak misali oraya buraya savrulmazdı!

Ve bunların hiç birisi olmazdı.

Sonuç olarak;  İNSAN yaratıcının yaratılış gayesine uygun yaşamalıdır.

Çünkü bir yaratıcı bir de yaratılan vardır.

Yaratıcı  mutlaktır ve Vacibül vücuttur.

Yani ALLAH'ın varlığı zatının icabıdır. demektir.

Allah’ın varlığının dışarıdan herhangi bir sebebe ihtiyaç duymamasıdır.

Örneğin bir çocuğun varlığı anne-babaya muhtaçtır.

Bir ağacın varlığı bir çekirdeğe muhtaçtır.

Fakat Allah’ın varlığı, ezelîdir; önü ve sonu yoktur.

Onun olmadığı bir zaman düşünülemez.

Zaman ve mekanı da o yarattığına göre, onun varlığı zaman ve mekan üstüdür.

O’da ancak, imanla, irfanla, izanla AKIL ile anlaşılabilir.

Çünkü bu dünya ebedi kalmak için yaratılmış bir menzil değildir. Bir misafirhane ve bekleme salonudur.

O halde bu toprakların vicdanın sesi olan(merhum) Mahzuni Şerif’i dinleyerek yazımızı noktalayalım:

Gel beni taşlama ey insanoğlu
Yüzseniz derimi yine dönemem
Sevdanın çırası yanar bağrımdan
İki cihan üfrük olsa sönemem

Neden bir boynumu büker giderim
Gizli gizli yaşım döker giderim
Bilmediğim dağa çıkar giderim
Önüm tufan olsa yine inemem

Benim kahrım yoktur gayri feleğe
Alışkın değildi dilim dileğe
Gidin deyin can alıcı meleye
Aşka yandım cehenneme yanamam

Gel Mahzuni benze ulu Mevla'ya
Benim aklım ermez garı belaya
Mecnun kıblesini almış Leyla'ya
Ben akılsız aşıkları kınamam

ATATÜRK KÖŞESİ
Hayatta En Hakiki Mürşit, İlimdir, akıldır…

DÜŞÜN-TAŞIN

Aklını kullanmayanların üzerine pislik yağar.(Yunus Suresi: 10/100)

AFORİZMALARIM

İnsanı, İnsana, insanla, İnsanda, İNSANCA anlatmaya ve yazmaya devem edeceğim!(inşallah)

yukselmertoglu@hotmail.com

Bu Yazıyı Yazdır Bu Yazıyı Yazdır

Yorumlar Kapatıldı.



2007-2012 Bilgi Agi / Turkiye nin Interaktif Kose Yazari Gazetesi

Designed By Online Groups
ÇÖZÜM ORTAKLARIMIZ

bizajans, kent akademisi, sunubank