İ – ki – yüz – lü – lük
İkiyüzlülük aslında kendine ve başkalarına karşı işlenen bir suçtur, hem de ağır bir suç. Onun için ikiyüzlülük belki de işlenen suçların başında gelir.
Halk deyişiyle; "ikiyüzlü olma durumu", yani "özü sözü bir olmama ", "dürüst olmama", "bildiğinden, inandığından ve olduğundan başka türlü görünme veya göstermeye çalışma", "aldatmaya çalışma" kişi maskeleri takarken son derece 
keyiflidir.
İkiyüzlülük veya diğer adıyla samimiyetsizlik, öyle bir hastalıktır ki, zararı en başta kişinin kendisine olmakla beraber topluma da yansır. İkiyüzlü insan kendisi üzerinde olduğu kadar, ilişki halinde olduğu insanlar üzerinde de bazı hoş olmayan etkilerin oluşmasına neden olabilir. İkiyüzlülük kendi nefsine karşı ya da başkalarını aldatmak için yapılır.
İnsanın söyledikleri ile yaptıklarının bir olmama durumudur. Karaktersizlik değil, karakter sorunudur. Karaktersiz bir insanı tarif ederken kullanılabilecek kelimelerden birisidir.
İyi niyet ve saflık sosuyla servis yapılan karaktersizlik belirtisi diyebiliriz.
Varlığın kendisine ve başkalarına yalan söylemesi, yalan davranmasıdır.
İkiyüzlü bir yaşam, yalana mahkûm olmayı ve yalanda yok olmayı hazırlar. İkiyüzlülüğü saklamak zordur. Kişinin ağzıyla söylediğini gözleri ve bedeni yalanlar.
İkiyüzlü yaşam şeklinde; korku, sevgisizlik ve güvensizliğin hâkim olduğu, menfaat ve çıkarların ağır bastığı bir mantık anlayışı hâkimdir.
İkiyüzlülüğün en büyük belirtisi yalan yere söz söyleme sanatıdır. Hem kendisi için hem insanlık adına tedavi görmesi gereklidir.
İğrenç bir çaresizliktir. Dünyamızdan temizlenmesi, kökünün kurutulması insanlık yararına olacaktır. İkinci sınıf gülümsemenin sahibidir. Bazı insanlar vardır ki hem ikiyüzlü hem de yüzsüzdürler.
Yaratıcılıkları takdire şayandır. Alkışlamak gelir içinden. Gelişmiş modeli ise bin bir surattır.
İnsan ırkının en adisidir bunlar. Sana gelip yüzüne gülen, arkandan demediğini bırakmayan kişiliksizdirler. Yüzüne karşı söylemeye cesaretleri yoktur bunların. Seninle birlikte gülerler, sohbet ederler, sevmedikleri kişileri sana çekiştirirler. Bu insan modellerinden, uzak durulması gerekir. İnsana aşırı derecede zarar verirler. Hayatın her döneminde insanın karşısına çıkabilirler. Tanıyamazsınız bunları. Çok iyi numara yaparlar.
Hayatta sadece ve sadece kendilerini kandırdıkları gerçeği ile eninde sonunda karşılaşacak insanlardır. Dahası aynaya baktığında hiçbir yüzünü görmeyen insanlardır. Eğilip bükülmeye müsaitlerdir. Her kalıba girerler, belli bir duruşları yoktur. Aslından hiç kimsedirler. Kanayan bir yaradırlar.
Eksikliklerini gizlemek için usta işi maskeler takan insanlardır. Maskeli balo kahramanlarıdır., Herkese farklı davranırlar. İşlerine gelmediği noktada insanları kolaylıkla birbirlerine düşürürler. Şahsiyet oluşturamadıklarından her şahsiyete uyum sağladıkları gözlenmektedir. Menfaatlerine uymayanları yüzüstü bırakmaktan rahatsızlık duymazlar. Aynı zamanda herkesin üzerinden rahatlıkla konuşup dedikodu yapabilirler.
En doğru yaklaşım böyle insanlardan mümkün olduğunca uzak durmaktır.
İçi dışı bir, tek olmak, kendimizi sevmekle ilgilidir. Kendimizi olduğumuz haliyle sevmek, şuur değerlerini yaşamanın bir sonucudur.
Mevlana der ki:
Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.
Yüreği güzel insanlara, sevgiler…
