Hayatımız Küfür Gibi
Geçtiğimiz hafta dünyanın en büyük derbileri arasında gösterilen Fenerbahçe, Galatasaray müsabakası oynandı. İstenmeyen görüntüler her zamanki gibi maçın skorundan daha çok hafızalara kazındı. Oysa ki maç skoru benim gibi koyu bir Galatasaraylının hazmedemeyeceği, hatta böyle platformlarda bahsedemeyeceği kadar kötüydü. Ancak öyle bir durum gelişti ki buna sessiz kalmam imkansız birşeydi.
Basın kuruluşlarının birinde spor servisi koordinatörlüğü yapan değerli bir vatandaşımız, fenerbahçe televizyonunun konuğu oluyor. Programın formatı ise müzik üzerine. Bahsettiğimiz bu değerli insan, ki geçmişte yaptığı müziğin kalitesi tartışılır, müzisyenlik yapmış sonra da kendi müzik şirketini kurmuştur. Başarı veya başarısızlığını ölçmek benim haddim değil fakat kendi görüşlerime göre tercih ettiği dalda pek başarılı olamamıştır ki kendini spora vermiştir. Nitekim koyu bir Fenerbahçe taraftarı olan bu şahsiyet konuk olduğu bu programda kendisi gibi müzisyen olan sunucuyla güzel, neşeli bir sohbetin içinde buluyor kendini.
Sıra sunucunun, biraz da spor konuşalım demesiyle futbola geliyor. İşte olan da o anda oluyor. Nasıl olsa banttan yayınlanacak, montajda atılır düşüncesi ile birden açılıyor ağızlar. Ancak nasıl oluyorsa; bu değerli insanlar tarafından yapılan, kanalın menşeinin getirmiş olduğu rahatlıkla konuşulduğunun bilincinde ve rahatlığında edilen sözcükler ve bana göre rezillikler, bir şekilde birilerinin eline geçiyor ve basına yayılıyor. Dialoglar ise bir hayli ilginç.Yahu o kadar eğitim almış bir insanın, sporla ilgili olarak söyleyeceği ilk söz küfür müdür merak ediyorum? O zaman demez mi birileri bunlar bu eğitimi neden alıyorlar ya da belli bir mevkiye gelmişler fakat nasıl konuşacaklarını bilmiyorlar.
İşin ilginci ise söylenilen küfürün ardından, programın sunucusu konumunda bulunan kişinin, yani müzisyenin de bu sözcük karşısında, bu kişinin küfürüne benzeyen, hatta ne komiktir aynı anlamı taşıyan başka bir küfürü gülerek söylemesidir. Elbette ki insanlar belli psikolojik travmaları, kızdığı, üzüldüğü anlar sonucunda söyledikleri kelimeleri tartamayabilirler fakat benim gördüğüm tamamiyle seviyesiz, sokak ağzı diye tabir edilen şekilde iki lafın ortaya atıldığıydı, sebepsiz yere. Bugün Galatasaray taraftarlarının bana göre haklı olan tepkilerini ölçme fırsatım oldu. Arkadaşlarım vs konuştuğumda aynı onların söylediği tarzda küfürlerin onlara ithafen söylendiğine şahit oldum.
Ve şu kanaate vardım kendimce; hayatımız gerçekten bir küfürden ibaret aslında. İnsanlara örnek olarak gösterilebilecek kişilerin konuşmalarını dikkatli şekilde yapmalarını tercih edecek olanlardanım. Hele ki saygın bir basın kuruluşunun önde gelen kişilerinden biri olarak, yaptığı davranışların kendisinin dışında kuruluşuna zarar vereceğini dahi düşünebilmesi gerektiği kanısını taşıyorum. Ayrıca belirtmeliyim ki bu küfürler sarfedildiğinde, arkadan gelen bayan sesleri, ne yazıkki toplumumuzun bulunduğu durumu gözler önüne sermeye yetiyor. Bir türlü standart yaşam biçiminin ne olduğunu bulamıyoruz. Ya çok muhafazakarız, ya çok açıksözlü serbestçe hareket edenlerdeniz. Dedim ya küfür gibi yaşantımız var aslında birhaber olanlardanız...
Fırat Bey,
Çok önemli bir noktaya temas etmişsiniz, teşekkür ediyorum. Ama neden isim vermeyelim ki? Bahsi geçen şahıslar Ercan Saatçi ve Metin Özülkü'dür. Olan biteni bilmeden, habersiz, bu insanları dinliyorlardır, seviyorlardır belki okurlarımız. Ki bence ikisi de iyi sanatçıdır. Ancak bu olaydan sonra ikisine de bakışım değişmiştir.
Pek tabii ki küfür edilebilir lakin bunu belli bir pozisyona gelmiş insanlar da yapıyorsa düşünme vakti gelmiş demektir. O insanlar yaptığı için bugün halk küfrettiğinde bir şey söyleyemez olduk. Onlar da böyle yaparsa biz ne yapalım?
Olması gereken iki şahsiyetin de özür dilemesi gerektiği ve programın FB Tv tarafından kaldırılması gerektiğidir. Ama kulübün adı Fenerbahçe olunca yapılmaması gerekenlerin yapıldığını, olmaması gerekenlerin olduğunu siz de çok iyi bilirsiniz.
Saygılarımla...
Kasım 1st, 2009 at 12:39