Haklıyken Haksız Duruma Düşmek!
Sevgili Okur!
Daha önceleri “çevre duyarlılığının, özgürlük arayışı ile harmanlanarak anlamlı bir mücadele” verilen “Gezi Park”‘nın masumiyetini kaybettiğini üzülerek söylemeliyim!.
Sn günlerde manzara tamamen değişmişti Gezi’de.
"Parkın içi ve dışı yasadışı örgütlerin kontrolüne geçmiş. Tüm alan onların afişleri ve posterleri ile dolu hem de dopdoluydu” Her yere Sayın Recep Tayyip Erdoğan’a küfürler yazılmış.
Annesine,
Eşine,
Kızına ağza alınmayacak sözler duvarlara, afişlere yazılmış asılmıştı.
Arabalar, canlı yayın araçları, vatandaşların kişisel araçları, otobüsler, polis otoları… vs..
Ne bulurlarsa yakılmış, parçalanmış. Etraftaki esnafın dükkanlarına zarar verilmiş. Çoğu esnaf kepenklerini kapatmış. Bankaların ATM’leri parçalanmış.”Yağmacılık başlamış. Tam alandan ayrılırken bir süs eşyası satan mağazayı yağmalamak isteyenlere el birliği ile zor engel olduk.”larını ifade eden sevgili İstanbul’da oturan bir dostum
Bakın neler söylüyor: “Benzer bir çok olumsuz unsuru içinde barındıran bir tablo vardı dün akşam orada. Böylesine tarihi bir olaya tanıklık etmesi için götürdüğüm oğlum o kadar rahatsız oldu ki, geri dönmek için durmadan söylenip durdu.”
Güzellikler de vardı elbette, yemeklerini paylaşanlar, gazlardan etkilenenler için ellerinde mendil, limon dağıtanlar, yaralılara yardım etmek için oraya buraya koşturup duranlar…
Lakin dün geceki manzaralardan sonra “Gezi Parkı eylemlerinin başlangıçtaki masumiyetini yitirdiğini” düşünüyorum.
Buna üzüldüm.
Bizim gençliğimizin “isyan kültürü” geliştirmesini önemsiyorum. “Ama böyle yakıp, yıkarak, küfrederek, yağmalayarak oluşturulan bir kültürden biz demokrasi ve özgürlükler adına hiç bir şey kazanamayız.” Yağmayı önlerken söylenen teyzenin cümlesi ile bitireyim yazımı:
“Haklıyken haksız durumuna düştük!”
