Güzide GülPanır Taranoğlu’nun Sistem Ofset’ten Gelenler
Şairlerimizin, şairelerimizin yazdıklarından, yayınladıklarından okudukça, onların satır ve mısraları arasında gezdikçe duygularımız daha bir değişiyor, onlarla ilgili bilgilerimiz genişliyor, artıyor.
30 Aralık 2013 tarihinde vefat eden Güzide Gülpınar Taranoğlu’nun şiirlerinin mısraları arasında gezintilerimiz arttıkça, duygularımızdaki zenginlik oranı artıyor.
Rahmetli eşi, Dr. Bilal Taranoğlu’na yazdığı şiirlerden ikisi, Canım Benim ve Merhamet yok yıllarda adlı şiirler var masamda.
Bu şiirlerden ilki, Canım Benim adlı olanı 4 ayrı dörtlükten oluşuyor.
Gül ve goncadan daha ince olduğunu anlatarak yola çıkan Güzide Taranoğlu, aşkının kalbinde renklendiğini, nakış nakış, desen desen işlendiğini ifade ediyor ve bir dörtlüğünde de şöyle sesleniyor:
Sonsuz aşkım, canım benim,
İlhamısın her güftemin,
Nağme nağme dinlenirsin,
Notasında her bestenin..
Ve Merhamet yok yıllarda başlıklı üç dörtlükten meydana gelen şiir..
Bu şiir de Dr. Bilal Taranoğlu’na hitaben yazılmış.
“Dalda gördüğün gonca açacak gül olacak” mısrasıyla başlanıyor.
O güllerin bir gün gelip solacağı dökülen yapraklara hasretle bakılacağı, ortada kurudalar ve dikenlerin kalacağı gerçeğinden yola çıkılıyor.
Güzide Gülpınar Taranoğlu’nun özlü sözleri var birbirinden anlamlı.
Bunlardan üçü:
1-Her bahar bir düğün telaşındadır doğa,
Çünkü çok iş düşüyor toprağa.
2-Ebedi yaşamaktır ölümün diğer adı,
Beyhudedir bu yüzden insanların feryadı,
3-Müziğin üç rüknünü kabul etmek gerektir,
Bestekârlar, söyleyenler-ille de güfte yektir.
***
