Gezi Eyleminin Görünmeyen Faydaları
Gezi parkı direnişiyle Türkiye çalkalandı.
Hala ne olacağı belli değil ama…
Toplumsal, bireysel birçok faydası oldu.
Sıralayalım:
*
* Televizyonlarda haber takip etmeyi öğrendim. Dizileri salladık.
* Düşünmeyi özlemişiz. Biraz düşününce, yazma, çizme yeteneğimiz gelişti. İçimizde var olan mizah duyguları fışkırdı.
* Tencere, tava çalarken ritmi aradık. Ses ahengi vermeye uğraştık, kuru slogan atmanın, marş söylemenin eskidiğini gördük.
* Konak, Alsancak, Birinci-ikinci kordon arasındaki kaçış yollarını ezberledik. Daha doğrusu sokakları öğrendik. Adres yaratmayı geliştirdik.
* Herkese göre değişse de amaç yarattık, vadesi belli olmayan hedef koyduk.
* Akıllı telefonların maharetlerini keşfettik. Başka deyişle; iletişim kurdu olduk.
*
* Sosyal medya paylaşımcılığıyla ülke çapında dostlar edindik.
* “Atarilerle büyüdüler, internetten başını kaldırmıyor” dediğimiz çocukların, koşabildiğini, kaçabildiğini, zıplayabildiğini gördük.
* Yeme- içme derdinden uzaklaştık. Obezitemiz azaldı, bazılarımız form tuttu.
* Plaja gitmeden tenimiz, yüzümüz bronzlaştı.
* Dolayısıyla cebimizde para kaldı.
* Doğru ile yanlış haberi ayırt etme çabasına girdik.
*
* Kim kandırıyor, kim uyduruyor, kim vurup kaçıyor, kim haklı mücadelesini veriyor, kim kışkırtıcılık yapıyor analizine girdik.
* Polisimizi tanıdık. Yeleksiz, rozetsiz, şapkasız sivil polislerin olabileceğini bir kenara yazdık. Tabii sopalarını da unutmadık.
* “Yapmayın, etmeyin, zarar vermeyin” diyen genç polislere tanık olduk
* Birbirimize yabancı gibi davranmaktan kurtulduk
* Genç kızlarımızın da, erkek yaşıtları kadar cesur, cesaretli olduğu kanaatini pekiştirdik.
* Bazı duyarlı kişilerin yakılan-yıkılan-dağıtılan- kirletilen yerleri temizlediklerini gördük, çevreyi temiz tutma fikrimiz gelişti.
*
* Çoğumuzun hasret kaldığı ana, baba, amca, hala, yeğen, kuzen, arkadaş, dostlarla bir araya gelip ortak yürüme, protesto etme kültürüne eriştik.
* Gösterilerde sadece asık, sinirli suratla yürüme yerine, birbirimize nazik, saygılı, ölçülü, yardımlaşma havasında davranmayı öğrendik.
* İnsanları daha iyi tanıdık. Daha doğrusu, foyalar ortaya çıktı. Yörüngesi kayanlar, ekseni kaybolanların gerçek yüzlerinin farkına vardık.
*
O kadar çok deneyim kazandık ki…
Bir cümlede toplarsak; BİR TARİH YAŞADIK.
Bu kısa süreli, çetin dönemde…
Gezi çocukları neslini yarattık.
*
Yıllar sonra gezi çocukları anılacak, konuşulacak.
1968 kuşağı…
1980 evlatları gibi!
********