Ey Sevgili!
Sevgili Okur!
“Allah iman edip salih amel işleyenler için bir sevgi yaratır..” mış. (19/96)
İşte ben şimdi sözlüklerde olmadığından çok kelimelerle geliyorum sana.
Ayrılığın hiçbir hikayede yazmayan acısıyla...
Hasretinle…
Bu şehrin yani ADANA’nın kaç semtinde seni aradım bilir misin?...
Kaç yokuşunu tırmandım.
Kaç şarkısına tutuldum.
Ne sen vardın, ne de sesin.
Bütün bunları olmamış sanma.
Tüm kutsal kitaplara yemin ederim.
Yalanım varsa çarpsın ekmek beni.
Mevlanaydım, sen şems olunca öğrendim aşkın ateşinde yanmayı.
Yunustum, seni Taptuk bilip eğri odundan sakındırdım soframızın ateşini.
Fatihken ben, sen Akşemsettinim olup kalpleri fethetmeyi öğrettin bana.
Seni sevince gördüm yıldızlar parlarmış gökyüzünde.
Ve sevmek en büyük kerametiymiş insanoğlunun gönül evreninde.
Sevapmış sana bakmak diye doldurdum amel defterimi hep seninle…
Bereketli bir pazar sabahı gibi bir tebessüm etsen diyorum sevgilim.
Cuma kadar bereketli cuma kadar güzel.
Ey hayat işte geldim işte gidiyorum.
Bilki aramızda bir husumet olmadı.
Kendim ettim kendim buldum senin bana bir kabahatin olmadı.
Yedim, içtim, sevdim, şükrettim hepsi benim kendi hesabımdandı.
Gel 'yalan dünya' diyelim aramızdaki buzları eritelim. 'sen sağa ben aşka' böyle bir anlaşmayla barışmamızı mühürleyelim.”
ATATÜRK KÖŞESİ
Medeniyetin emir ve talep ettiğini yapmak insan olmak için yeterlidir.
DÜŞÜN-TAŞIN
Sevgiden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır. Karanlığa ışık tutanlara ne mutlu..(Hacı Bektaş- Veli)
AFORİZMALARIM
Bir varmış bir yokmuş SEVGİ’ den başka hiçbir şey yokmuş…,
