Hayatın gölge olan yanlarını, bırakıyorum arkamda ve yürüyorum tefekkür zindanlarında, ömürlük kalmak için. Bir zindan ki, Peygamber dirilişiyle bizlere kalan son emanet. Tutulmayan sözlerden kurtulmak adına, atlamak istenilen bir zindan.

Sessizliğin ötesi görebilmek tadında çıkılan her yolun sonunda, çığlıklar destur çeker, ses olmak adına! Bir umuttur; gözleri arkada kalanların, sözlerinden akıp yeni pencereler açmak .