Siyahbeyaz televizyon zamanlarından hatırlıyorum… Siyah ve beyaz. Yokluk güzeldi. Hayal etmek güzeldi. Geceleyin upuzun tarlalar… Hele bir de ay ışığı varsa… upuzun tarlaların ardında beni hiç korkutmayan dağlar, tepeler;onların karaltıları. Okul lojmanının balkonu o

Arı-duru, saf, salim (diri) ve saydam (herkesin, her kesimin anladığı/bildiği, iç dünyası ve gönül huzuru ile) halk içinde Hak’ı; Doğruluk, dürüstlük, iyilik, güzellik, güvenlik, adalet ve içtenlikle “acaba!’sız”