Elimden kalemi düşüreli neredeyse bir yıl oluyor. Şimdi tekrar selamlarken, “İnsan neden yazar ve ben ne diye yazıyorum” biraz dillendireyim istedim.

Aynalar arkasında saklanan tüm çirkinlikler, bir cam buğusunda güzelleşince; gönüllerdeki mavilerden, yeşile çalan ve direnen aşklar firara adım atarlar. Ziyan edilen sözler, nafile bir şekilde sarfedilirken, çığırtkan iki lakırtıya kurban edilirler. İşte böylesi anlarda;