Bugün bana mahzunca bir soru soruldu. “Bazen kendime bakıyorum; ettiklerimi hatırlıyorum. Ümitsizliğe kapılıyorum. Ben nasıl bu halimle cennete layık görülürüm ki? Peygamberlerin yürüdüğü durakları nasıl adımlarım ki?”

Bütün eşya ve insanlar,her birimiz en büyük musavvir (ressam) ulu Allah’ın elinden bir diğerinden”zıt çiftler-farklı” olarak çıktığımız halde,nakkaşlar,yazarlar ve şairler kesimi niye bizi ezberden hayali çizerler?