Kırlangıçlarım var benim… Yuva yapmışlar terasta, manzara güzel… Uykumun şarkıcıları, şımarık kuşlarım benim. Mıncıklayarak sevesim var. Seslerinde hevesim var. Sabah güneşin doğuşuyla birlikte bir seremoni Akşamın olmasını bekliyorum. Ve akşam gün batımında yine seremoni

Ay ışığı pencereden sızıp ortalığı hafiden aydınlatınca, yüreğindeki korkudan sıyrıldı. Avlunun direğinde asılı duran hurcu aldı. “Böyle çaresizce oturmak olmaz. Lanet olsun alçaklara.”