Bir sonbahar hüzünlendirir beni, bir yaz ikindileri bir de ağlayan çocuklar. Turuncu ışıkların bulutlara yazdığı hasret şiirleri gönlümün gizli gözlerini yaşartır hep. Vedalı zamanların korkusu çöker ruhumun derinliklerine. Bir ağlamak iner ötelerden

Beykoz Korusunda güzel bir pazar günü buluşalım dedi gönüller. Sabah serinliğinde hafif esen bir rüzgâr. Sonbahar “geldim” diye bağırıyordu adeta. Her iki yanı ağaçlarla kaplı bir yol var, asfalt.