“Gecesi sabahında unuttuğum sevgili” Gözlerimi açtığımda yeniden otobüsteydim ve doğrusu tüm o gördüklerimden sonra buna şükretmemek elimde değildi. Hepsinin bir rüya olduğunu düşünebilirdim, ta ki terle karışık soğan kokusunu duyana dek. Amcam halen anlatıyordu savaş yıllarında yaşadıklarını.”

Savaş barışsız, barışta savaşsız yapamamıştır, hiç zaman.Ne sevdikleri belli olmuştur ne de sevmedikleri birbirlerini. Kimse kimseye benzemez asiliğinde yaşamışlardır, ömrü süreçlerini. Biri diğerinin artı gördüğünü beğenmemiş almış eline silahı, acıyı gaflet görüp ezmiş ve yok etmeye çalışmış. Diğeri kandan ve vahşetten tiksinerek yaklaşmış kardeşinin yaptıklarına.