Eylül Ankara’sının ılık bir sabahı. Dikmen yükseklerindeki apartmanın beşinci katındayım. Erken kalkıp güneyi ve doğuyu gören odanın penceresi önüne geldim. Güneşi, bulutları gördüm dostlar.. önümüzde akıp giden uzaklıkta yemyeşil ağaçlar, çamlar,akasyalar,armut-elma-zeytin ağaçları,

Tek sebebi hırs olan savaş ortamlarının puslu, karanlık, kan ve barut kokan, harlı atmosferiyle genzi yakan ikliminden bir an için sıyrılıp; sükûnetin, dinginliğin, havadaki zerreciklerin dahi ihtiyatlı bir döngüyle hareket ettiği,