Aristokratlar, din adamları, burjuvazi halk yığınlarından kendilerini ayrıştırarak, insanlar eşittir doğuştan aynı haklara sahiptir, anlayışını tersyüz etmişlerdir. Yığınları kendilerine hizmet eden, köleci zihniyete dayalı yönetimler kurmuşlardır.

Pek de haksız sayılmazdık. “Bizim Rönesansımız”, “Sanayi Devrimimiz” gerçekleşmediği için modern teşebbüs ve aynı zamanda hak arama seçeneği de olan sivil örgütlülük fikri de oluş(a)madı. Dolayısıyla çok geç kalmış bulunuyoruz ve elimizi çabuk tutmalıyız. Çalışanlar başta olmak üzere tüm kesimlerin örgütlü olmaları gerekmektedir. Biliyoruz ki haklarını aramada en önemli yöntemdir sivil örgütlülük. Ben çalışanların hak arama mücadelesinde örgütlü olmalarını kaçınılmaz bulmakla beraber bu gün izninizle örgütlülüğün başka bir yönü ile ilgili konuşmak istiyorum.