Ankara’nın ılık bir Ekim akşamında Kuğulu Parkın sarı-turuncu-yeşil yaprakları arasında oturdum. Delikanlı bir genç yaklaştı ve “oturabilir miyim” dedi, nezaketle. “Buyur evlat” dedim gülümseyen bir sevecenlikle.

Eylül Ankara’sının ılık bir sabahı. Dikmen yükseklerindeki apartmanın beşinci katındayım. Erken kalkıp güneyi ve doğuyu gören odanın penceresi önüne geldim. Güneşi, bulutları gördüm dostlar.. önümüzde akıp giden uzaklıkta yemyeşil ağaçlar, çamlar,akasyalar,armut-elma-zeytin ağaçları,