“Efeee Efeeee, gel buraya! maviş maviş bakma öyle” Mavi yeşil gözleri dupduru bir ırmak gibi saydam ve parlak olan Efe koltuktan bir fırlayışta yanıma ulaştı. Ona doğru uzattığım elimi, yumuşacık bembeyaz tüylü bedenini yerde dans ettirerek mırıl mırıl seslerle yalamaya başladı.

  Mübin Beken anısına saygıyla… Haziran akşamı. Ilık, yıldızlı bir gece. Gölbaşı’nda bir restoranın terasındayız. Öğretmenler, eşleri, çocukları uzun L masanın etrafına dizilmiş, dönem sonu yemeğinin heyecanı içinde, yiyor, içiyor,