Şubat ayı küçük, İstanbul büyüktür bu gezegende. Yine akşam olmakta, koşturmakta bu şehrin insanları.  Önüne gelen metrobüs özlenen bir sevgili gibidir. Kapılar açılır, boş yer varsa oturursun yoksa ayaklarını bastığın yer kıymetlidir senin için.  Hiç tanımadığımız insanlarla yan yana omuz omuza

Batı’ya yirmi saatlik yolculuklar yapmaktır, Doğu’da öğretmen olmak. Ve dönüş yolculuklarında hayatı her defasında yeniden sil baştan sorgulamaktır. Kaç il., kaç ilçe, kaç köy geride bırakıp, geçerek her şeyi geride bırakmaktır, Doğu’da öğretmen olmak.