Son aylarda, iki arada bir derede kalmıştım. Bir yanda desteklediğim bir Başbakan, diğer yanda hizmetlerini hayranlıkla takip ettiğim bir Hocaefendi vardı. İşin ilgi çekici olan tarafı, Hocaefendi’

Türkiye’de eğitim, Cumhuriyet’in ilk yıllarından itibaren bir devlet politikası olarak dondurulmuş ve tepeden inmeci yöntemlerle ideolojik peşin hükümlü bürokratlar tarafından tanzim edilmiştir.