Sıkıcı ve yoğun bir günün ardından her şey sıkıntı veriyor. Bir of çekip, rutine bağlamış tüm işlerini bir kenara bırakıp, elime kitabımı alıp köşeme çekiliyorum. Ama daha ikinci satırda o da sıkıntı vermeye başlıyor. Onu da atıyorum

Yıllar önce internetin ve e-maillerin bu kadar sık kullanılmadığı (belki de olmadığı?) dönemlerde heyacanını kendine pek saklayamamış birisi olarak çok sevdiğim Ahmet Turan Alkan’a mektup