“Gecesi sabahında unuttuğum sevgili” “Zaman hızla akan bir nehir ve bizler onun içindeki zerrecikleriz.” Gece tükenmek bilmiyordu, ne yol bitiyor, ne de zaman geçiyordu. Uyku aralarında düşlenen gerçeklere benzemeye başlamıştı yaşadıklarım.

Bir adamın yedi oğlu vardır. ülke savaşa girer, oğullar teker teker askere alınırlar… Her gidenin bir süre sonra “şehit” haberi gelir. Adam, en küçük ( ve artık maalesef tek) oğlu Padişahın adamlarınca askere alınınca şöyle der: Gidin padişaha söyleyin! Artık benim UÇKURUMA güvenerek kimseye savaş ilan etmesin! Ben yaşlandım artık!