Yaşamın baharında vahşice katledilmeni… Cansız bedeninin ağaçlar arasına atılmasını… 45 gün aranmana rağmen bulunamadığını…

“Gecesi sabahında unuttuğum sevgili” “En büyük hata, hayata güvenmemektir.” Canım yanıyordu, gördüklerim insanlık dışıydı. Korkmuş,ürkmüş ve kendimde dahil tüm insanlardan iğrenmiştim.Kusmak istiyordum, terle karışık soğan kokusu mide bulantımı daha da azdırıyordu.Kendimi ayağa kalkmaya zorluyordum,