Sonbahar katranıdır duygular, kış gelmeden başlayan. Deliksiz uykuların in’inde hayata inmeden indirilen bir avuç kar beyazı hüzün. Tebessümlerin arkasındaki gafletin kozmopolit yürüyüşüdür.

Sakıncalı konuşmaların sonunu getiremez insan. Beni, seni, bazılarını hep olur olmaz bir yolun nereye ve neye varacağı bilinmeyen düşlerinde, sakıncalı cümlelerle yaşar, yaşatır ve yaşlandırır.